Περί όνου συκιάς

"Περί όνου σκιάς"


Αυτή η έκφραση, που τη λέμε όταν θέλουμε να πούμε πως τσακωθήκαμε για το τίποτα, ξεκινάει από τα παλιά τα χρόνια.
Είναι ένας υπαινιγμός στον καυγά που είχαν ένας Αγωγιάτης και ένας Αθηναίος, που νοίκιασε από τον πρώτο το γαϊδούρι του, για να τον πάει με τα πράγματά του στα Μεγαρα. Ύστερα από αρκετή ώρα δρόμο, και μέσα στον ήλιο, θέλησαν να ξεκουραστούνε λιγάκι.
Ο Αθηναίος τότε πλάγιασε στον ίσκιο που δημιουργούσε το σώμα του γαϊδουριού.
Ο αγωγιάτης, όμως, διεκδικούσε αυτό τον ίσκιο για δικό του, λέγοντας πως του είχε νοικιάσει μόνο το γαϊδούρι, όχι, όμως, και τον ίσκιο του.
Για το ασήμαντο αυτό ζήτημα πήγαν στα δικαστήρια.
Προσπαθώντας να φανταστώ την ακροαματική διαδικασία ανελογίσθην την δεινήν θέσιν του Προέδρου εις την κάτωθι περίπτωσιν:

Σηκώνεται ο συνήγορος του ενοικιαστή και ρωτάει τον Πρόεδρο:
-Αφού νοικιάσαμε το γαϊδούρι για μεταφορά, δεν δικαιούμεθα να ταξιδεύομεν όπως εμείς θέλουμε και όποτε θέλουμε, κύριε Πρόεδρε?
-Ασφαλώς!
-Άρα, την ώρα που ο γάιδουροιδιοκτήτης ήθελε ν αναπαυθεί στη σκιά του τετράποδου, εμείς δεν δικαιούμεθα να παροτρύνουμε τον όνο προς βάδιση;
-Ασφαλώς!
-Άρα σε ποια σκιά θα ξάπλωνε ο κύριος;
-Ε!
Εγείρεται ο αντίδικος κι απαντά.
-Εδώ τίθεται διαφορετικόν ζήτημα, κύριε Πρόεδρε! Έχω ένα κτίσμα δύο δωματίων εντός μικράς εκτάσεως, ένθα έχω φυτέψει μιάν συκέαν. Έρχεσθε και μου ζητάτε να ενοικιάσετε το εν δωμάτιον. Συμφωνούμε για το τίμημα. Το μεσημεράκι ,όμως, εγώ θέλω ν αναπαυθώ στον ίσκιο της συκιάς. Εσείς ο νοικάρης διεκδικείτε και την νομήν της δροσεράς σκιάς της συκιάς .Είναι δίκαιον αυτό , κύριε Πρόεδρε?
-Ε!
Κι ο εισαγγελεύς, όστις ήτο αφηρημένος;
-Να προσέχετε τα λόγια σας, όταν απευθύνεσθε στο Προεδρείον!
Υ.Γ. Ευτυχώς που λείπει κι η Λούκρη, οπότε θα γλυτώσουμε την ερώτηση; "Ήταν συκιά ο γάιδαρος;"