Η Εκτίναξη του Ψόφιου Κοριού

Σε κόκκινο φόντο, τα καταθλιπτικά Emos των Χρηματαγορών, γονατίζουν ευλαβικά με τα μάτια βουρκωμένα μπροστά σε σπασμένους διακοσάρηδες και σε διαγραμματικούς σχηματισμούς τύπου «κάτω κεφάλι πήρε βιάγκρα» και «σηκώθηκαν τ’ αγγούρια, να δείρουν τον μανάβη», θρηνώντας για την οικονομία που είναι χάλια, την κοινωνία που είναι χάλια και τη ζωή ολόκληρη, που είναι χάλια κι αυτή, πανάθεμά τη, πασκίζοντας μάταια να βρούν μια λογική εξήγηση για την άνοδο. Ρουφώντας τις μύξες τους, κλαίνε και προσεύχονται κατανυκτικά υπέρ ημών, των πεπλανημένων, που η άνοδος μας έπιασε με τα χαρτιά απάνω μας –συμφορά μας.

Τα ορκισμένα μέλη του Τάγματος των Μοιρολατρών, παρηγοριούνται αναμεταξύ τους -παρηγοριά στον Άχαρτο, μέχρι να βγεί η ψυχή του- χτυπώντας συγκαταβατικά ο ένας την πλάτη του άλλου, με την γνωστή επωδό «δεν πειράζει, ας χάσαμε αυτή την άνοδο, τουλάχιστον δεν χάσαμε το μετρητό μας», το οποίο φυλάνε στον κόρφο τους, μέχρι να βρούν κατάλληλο σημείο εισόδου, δηλαδή μέχρι να τους το ξεκάνει ο πληθωρισμός, που έρχεται καλπάζοντας, πάνω στο μαύρο αλόγατο του Εγκέφαλου Καβαλάρη. Εν τω μεταξύ, για να μην μένουν άπρακτοι, περιδιαβαίνουν τα στενά του φόρουμ, σαν κάτι γκόμενες στην παραλία, χωμένες στο νερό ίσαμε τον αστράγαλο, «αχ, καλέ κρύο είναι το νερό, δεν μπαίνω μέσα !». Ωραία, μην μπεις. Κάτσε απόξω, να γίνεις η μικρή ερυθρόδερμη Ποκαχόντας, που πάσχει από μελάνωμα.


Την ίδια στιγμή, η Λέσχη Φιλοσόφων και Ιστορικών «Ο Αρκτούρος», ολοκληρώνει το νέο της λεύκωμα, υπό τον τίτλο «Η Καρπαζιά μας έρχεται, εμπρός, βήμα ταχύ, να την προϋπαντήσουμε παιδιά, στην εξοχή», κάνοντας βέβαια γαργάρα το ότι η χαμένη ευκαιρία εκμετάλλευσης ανοδικού κύματος οκτακοσίων ολόκληρων μονάδων της κλίμακας Πρέχτερ, είναι πλέον αμετάκλητο ιστορικό γεγονός και δεν υπάρχει ούτε τρόπος ούτε καν ελπίδα αντιστροφής της κατάστασης. Έμπειροι ταριχευτές, σε συνεργασία με βιολόγους και λοιπούς ειδικούς αναλυτές, ψάχνουν να βρούν πώς διάβολο έγινε και το Βαλσαμωμένο Πουλί της Ανόδου άνοιξε τα πλουμιστά φτερά του και τους πέταξε μέσ’ απ’ τα χέρια. Ταυτόχρονα, μέσω των σωματείων τους, προβάλλουν εκβιαστικά αιτήματα, όπως, ας πούμε, ότι δεν πρόκειται να μπούν στην αγορά εάν δεν τους προκαταβληθεί ολόκληρος ο φόρος των μερισμάτων (καθώς και τα τέλη κυκλοφορίας του παπιού τους) ή ότι εάν δεν διορθώσουν οι δείκτες, τότε θα κρατήσουν την αναπνοή τους μέχρι να σκάσουν.

Στον Ιερό Ναό της Αγίας Φάπας ετελέσθη βάπτισις νεογνής μουλωχτής ανόδου, η οποία και έλαβε το όνομα «Τεχνική Αντίδραση». Παρόντες, ο Χαιρόπουλος, που χάρηκε πολύ, καθώς κι ένας πλανόδιος κουκουβαγοπώλης, που προφανώς δεν βρήκε καλύτερο μέρος από την Αθήνα, για να πουλήσει τα σοφά πτηνά του.

Τεχνική αντίδραση, σωστά. ‘Αλλωστε, τα πάντα στη ζωή, τεχνικές αντιδράσεις είναι. Κι ο Μπάγιεβιτς που πετάγεται από τον πάγκο, σαν βάτραχος –όπως και είναι, άλλωστε- και κωλοχεριάζει τον Μπλάνκο, τον Ζορρό (-βρε τι παιχτούρα είν’ αυτή ; -Μίλαν, Μπάρτσα, Μάντσεστερ, κοιμάστε όρθιες ;), κι αυτό ακόμη τεχνική αντίδραση είναι. Αντιδρά ο τεχνικός της ομάδας, άρα τεχνική αντίδραση. Ωραία τα λέω, ο άτιμος.

Ή μήπως ήταν το τίναγμα της ψόφιας γάτας ? -Ώστε ψόφια ήταν η γάτα ; -Βρε, λες να είχε χάσει ΚΑΙ τις επτά ψυχές της ; -Δηλαδή, την περίπτωση να της είχαν μείνει κανα-δυό ψυχές ως απόθεμα, την αποκλείουμε ? ‘Η την άλλη την περίπτωση ? Να πρόκειται δηλαδή για την Εκτίναξη του Ψόφιου Κοριού ?