Ο Πισινοπέφτουλας

Η σαγιονάρα χτυπούσε τη σκασμένη φτέρνα με θόρυβο. Ο σωματώδης μεσήλικας κατευθυνόταν με αγέρωχο ύφος στις ξαπλώστρες της πισίνας. Πετσέτα λουλουδάτη, αεράτα ριγμένη στον δεξί ώμο. Γυαλιά σκούρα, τεράστια σα φανάρια διώροφου πούλμαν. Ρολόι υποβρύχιων καταδύσεων. Κοιλιακοί κυρτωμένοι προς τα έξω με εμφανή δυσκολία να συγκρατήσουν το αποθηκευμένο περιεχόμενο . Μπανιερό παρδαλό, τρίχα αρκουδίσια, κεφαλή ημιϋπαίθριος.
Έστρωσε με χάρη την πρώτη άδεια ξαπλώστρα και έλαβε θέση βολής. Για παραλλαγή είχε κι ένα μυθιστόρημα του Καζαντζάκη πρόχειρο. Το βιβλίο χρησίμευε ως συμπληρωματική των γυαλιών κρυψώνα των αδηφάγων οφθαλμών του.
Σκάναρε με πλάγια όραση τον πέριξ της υδατοδεξαμενής χώρο με βήματα χιλιοστού. Σε απόσταση μέτρου μια πεντάχρονη έβγαζε τσιρίδες οργής. Η όρκα μάνα της αρνιόταν την αγορά κόκα κόλας επικαλούμενη τη συχνή κατανάλωση του αναψυκτικού υπό του κορασίου. Ήταν η ίδια που προ δύο ωρών στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου είχε εφοδιάσει με ένα τόνο καύσιμα το ενεργοβόρο κορμί της. Δέκα κρουασανάκια, δυό σάντουϊτς με μορταδέλα και διπλό τυρί, τέσσερα κομμάτια κέϊκ, τα δύο σοκολατούχα, πέντε ποτηράκια πορτοκαλίζοντος ύδατος, δυό βυσσινάδες και άπειρο αριθμό εμβεβρεγμένων σε κούπες καφέ αρτοσκευασμάτων.
Επόμενη στάση του εμβίου γυροσκοπίου ,σάψαλο απροσδιορίστου ηλικίας. Χρώμα δέρματος σκούρο κουραδί. Προφανώς η γραία ήθελε να είναι ασορτί με τον χουν που συντόμως θα την εσκέπαζε.
Παραδίπλα, όμως, σε ύπτια θέση ανεπαύετο ενδιαφέρουσα περίπτωση. Η καμπυλότητα των γλουτών έδενε αρμονικά με την ευθύτητα των ευειδών μηρών. Εκείνο όμως που του προξένησε εντύπωση ήταν το παραπλεύρως ευρισκόμενο αναπηρικό αμαξίδιο. Όταν δε παρατήρησε και το ζεύγος βακτηριών με κεφαλή σε σχήμα Τ ,ντράπηκε για λογαριασμό του.
Παρά ταύτα ήταν ακόμη νωρίς να διακόψει την έρευνά του. Η ώρα της μαζικής προσέλευσης δεν είχε φθάσει .
Απορροφημένος από την παρατήρηση χώρου και παρευρισκομένων δεν αντελήφθη έγκαιρα την εγκατάσταση στα εξ ευωνύμων του ωρίμου ευσταλούς θήλεος. Η νεοφερμένη τα είχε τα χιλιόμετρά της βεβαίως πλην ,όμως, ήταν εμφανώς καλοσυντηρημένη. Στρωμένος κινητήρας, ατρακάριστο αμάξωμα, άφθαρτα ελαστικά.
Με το γνωστό πρόσχημα της ανευρέσεως φωτιάς της απηύθυνε τον λόγο. Ουδεμία απόκριση. Ούτε καν ελαφρά στροφή της κεφαλής. Επανέλαβε δυνατότερα το αίτημα αλλά επί ματαίω.
Αποφάσισε να αποχωρήσει. Σήμερα δεν ήταν η μέρα του. Μάζευε την πετσετούλα του ,όταν άκουσε τη φωνή πίσω του.
-Έχετε ώρα?
Έστρεψε περιχαρής. Η λάγνα αντίκα τον κοιτούσε κατάματα μ’ ένα χαμόγελο όλο υποσχέσεις. Κοίταξε το ρολόϊ του .
-12. Ακριβώς.
-Δεν σας άκουσα. Μου την ξαναλέτε?
Τότε πρόσεξε πως ταυτόχρονα έφερε και το χέρι στο αριστερό της αυτί κατευθύνοντας το πτερύγιο προς το μέρος του.