Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Οδοντοστοιχία του John Coltrane




Συζητάμε χτες βράδυ, αργάμισυ η ώρα, με δυό κολλητάρια μου, περί τέχνης. Έτσι είμαστε εμείς, με τα κολλητάρια μου, όλο τέτοια θέματα ανοίγουμε, ψαγμένα. Αυτό το λέω, διότι ίσως κάποιος κακοήθης να σκέπτεται ότι συνήθως αναλώνομαι σε παπαριές, ποδόσφαιρα, γκόμενες, χρηματιστήρια και τέτοια.


Από ποδόσφαιρο, πρέπει να ξέρω όσο κανείς άλλος στα blogs, ίσως και διεθνώς. Όταν λέμε ξέρω, ξέρω τα πάντα. Απλώς, δεν υπάρχει συζητητής του επιπέδου μου, οπότε βαριέμαι. Πλην Αντώνη Πανούτσου δηλαδή, κανείς άλλος δεν είναι σε θέση να μιλήσει μαζί μου για μπάλα. Για γκόμενες, ομοίως δεν μιλάω. Πλην Πανούτσου και Usound, κανείς άλλος δεν είναι σε θέση να μιλήσει μαζί μου για γκόμενες. Αλλά ούτε και για χρηματιστήρια μιλάω. -Με ποιόν να μιλήσω ρε πιτσιρικάδες ? -Όταν έχω βρει ΠΡΩΤΟΣ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, τον πάτο της αγοράς, πέντε ολόκληρους μήνες πριν αρχίσουν ΤΩΡΑ κάποιοι να ψιθυρίζουν για πάτους, τί να πούμε τί, τί να τραγουδήσουμε ? Οπότε, αναγκαστικά δεν απομένουν και πολλά θέματα για συζήτηση.

-Μα τι έλεγα πριν ? Α, ναι, περί τέχνης. Μιλάμε λοιπόν περί τέχνης. Και βέβαια, όπως συμβαίνει σε τέτοιες κουβέντες, σκοντάφτουμε πάνω στην υποκειμενικότητα του οικείου κριτηρίου. -Είναι ο ουρητήρας του Ντισάν γλυπτό ? Η μία λέει ναι, είναι. Ο άλλος αναρωτιέται «και αφού είναι γλυπτό, πώς γίνεται και πήγε στην έκθεση ο Κινέζος (όχι ο Nowhere ρε, ένας άλλος) και κατούρησε μέσα ?».


Εγώ πάλι, υιοθετώ την ενδιάμεση–και κάπως αισιόδοξη- άποψη, ότι δηλαδή, αφ’ ενός μεν μια λεκάνη θα μπορούσε –υπό ορισμένες προϋποθέσεις- να θεωρηθεί γλυπτό, αφ’ ετέρου, πάλι καλά να λες, που δεν τον είχε πιάσει και κάνα κόψιμο τον Κινέζο. Ή, αν θες (ακόμη πιο σύνθετη σκέψη) : -Πάλι καλά που δεν μήνυσε ο Κινέζος το μουσείο, για την έλλειψη χαρτιού τουαλέτας.


Ο Μπέρνστάϊν έλεγε ότι ο Ορνέτ Κόλμαν ήταν ό,τι καλύτερο είχε συμβεί ποτέ στην τζαζ. Εγώ λέω ότι ο Μπέρνστάϊν έλεγε απλώς μαλακίες. Ο Μπάροουζ, όταν πια τα έχασε για τα καλά, έστηνε τενεκέδες με λαδομπογιά μπροστά από καμβάδες, τους πυροβολούσε από πίσω με το δίκαννο και εμφάνιζε τους τυχαία πιτσιλισμένους με χρώμα «πίνακες», ως έργα ιδιαίτερης τέχνης. Ο Γουώρχολ, άλλος. Καλά ας μη μιλήσω για τ’ απορρυπαντικά. Να μου πεί κάποιος, τί είδους τέχνη παρήγαγε αυτή η υστέρω. Για δες όμως, πόσο πουλιούνται τα «έργα» του.


Ακούς τον Coltrane στις ηχογραφήσεις του πριν το ’65, βάζεις ας πούμε το “Blue Train” και πέφτεις ξερός. Ο τύπος είναι διάνοια και καταλαβαίνεις και τί θέλει να πεί.






“Blue Train”. 1957. Ο Trane σε ρόλο Ηρακλή, γαμώντας και δέρνοντας.


Μετά, πας στους λίγους δίσκους μετά το “Love Supreme”. Βάζεις το “Meditations” και το βγάζεις στη στιγμή. Δεν ακούγεται αυτό το πράγμα. Ο τύπος, ο ίδιος τύπος, εξακολουθεί να είναι διάνοια, μπορεί και περισσότερο διάνοια από πριν, αλλά πλέον την έχει δει χοντρά αβανγκάρντ, έχει μπλέξει άσχημα με κάτι Σαν Ράδες, κάτι Κόλμαν και λοιπούς και δεν καταλαβαίνεις πιά πού το πάει το βιολί. Έχει χαθεί το παιδί. Τον έχει βαρέσει η τέχνη κατακούτελα.

Ας πούμε τώρα ότι την έχεις πατήσει άσχημα κι έχεις αγοράσει το “Meditations”. Έχεις τρείς επιλογές : 1) Το παίρνεις απόφαση ότι δεν θα ξανακούσεις στη ζωή σου αυτόν τον δίσκο και τον καταχωνιάζεις για πάντα, προσέχοντας τουλάχιστον να μην φορτωθείς και το “Ascension”, που είναι ακόμη χειρότερο. 2) Eπιμένεις. Βάζεις το δίσκο να παίξει ξανά και ξανά, μέχρι να βρείς τί διάβολο είναι αυτό που ακούν οι άλλοι, εκστασιασμένοι, ως αριστούργημα. Εάν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, στην πέμπτη προσπάθεια θα ομολογήσεις ότι δεν είσαι ικανός ν’ αντιληφθείς αυτού του είδους την τέχνη 3) Προκειμένου να μην υστερείς έναντι των υπολοίπων ψαγμένων, πείθεις σταδιακά τον εαυτό σου ότι πρέπει κι εσύ να εκστασιασθείς από το αριστούργημα, οπότε στο τέλος αυθυποβάλλεσαι. Θέλω να ρωτήσω όμως, όλους αυτούς που ισχυρίζονται ότι οι ατονάλ καταιγισμοί φθόγγων και αρμονικών είναι τέχνη, πόσους τέτοιους δίσκους έχουν στο σπίτι τους και –εάν έχουν- κάθε πότε τους ακούνε. Κι αν μου πεί κάνας μαλάκας ότι τη βρίσκει κανονικά με το Creation, πρώτα θα τον καρπαζώσω και μετά θα τον στείλω στον ψυχίατρο.





Το Creation, κλασσικό τεστ υποψηφίου καρπαζοεισπράχτορα.



Όλα είναι στο μυαλό μας. Ο Miles Davis, όσο έπαιζε με τον Τrane πίστευε ότι η μοναδική ικανότητα του τελευταίου να παίζει στο σαξόφωνο δύο νότες ταυτόχρονα, οφειλόταν στη μεγάλη απόσταση που είχαν μεταξύ τους τα δύο μπροστινά δόντια του αράπη. Σε κάποια δόση, ο Coltrane λέει «πρέπει να πάω στον οδοντίατρο, να φτιάξω τα μπροστινά μου». Κέρωσε ο Miles, σου λέει «πάει, έναν γαμάτο σαξοφωνίστα βρήκαμε, τον χάνουμε κι αυτόν». Ήταν βέβαιος ότι η όποια επέμβαση στη στοματική κοιλότητα του Trane, θα εξαφάνιζε το μοναδικό ηχόχρωμα. Γυρίζει ο Τrane από τον οδοντίατρο, ανεβαίνουν στη σκηνή, κομμένα τα γόνατα του Miles, τί θ’ ακούσει. Ξεκινάει το σόλο του ο Coltrane -με άψογη οδοντοστοιχία πλέον- και οι νότες ξεχύνονται τόσο διαυγείς και δυνατές, όσο και πριν. Νεράκι. Η καρδιά του Miles επέστρεψε στη θέση της.

Ούτε τα δόντια ούτε οι σχισμές ούτε τα σφραγίσματα ούτε τίποτε. Και τη μασέλα να του ξερίζωνες του Coltrane, πάλι Coltrane θ’ ακουγόταν. Αλλά το τί θα παίξει εκάστοτε, σε κάθε δημιουργική περίοδο, είναι άλλο ζήτημα. Είναι όπως θα τη δει κάθε φορά ο καλλιτέχνης. Ας πούμε, παραδέχεσαι ότι η Κονιόρδου είναι μορφή. Όταν όμως τη βλέπεις στημένη, απ' αυτόν περίεργο τον Βασίλιεφ, στην Επίδαυρο, δίπλα στα παιδιά της Μήδειας που φοράνε μάσκες Σπάϊντερμαν, σ’ ένα γκοτζαμάνικο τρίκυκλο και σε μια ορχήστρα με μπουζούκια και κλαρίνα, τότε ζορίζεσαι. Ενδεχομένως εξαιτίας της απόκλισης μεταξύ του στερεοτύπου που έχεις εσύ στο μυαλό σου περί Επιδαύρου και της αντίστοιχης οπτικής του σκηνοθέτη.

Γίνομαι κατανοητός ? -Η Κονιόρδου είναι εγνωσμένης αξίας, δίνει ρεσιτάλ, όπως πάντα. Αλλά ο χώρος, το σενάριο, η σκηνοθεσία, τη χαντακώνουν. Βέβαια, είναι σαφές ότι η Κονιόρδου το γουστάρει αυτό που παίζει, ειδάλλως δεν θα το έπαιζε. Εδώ είναι τo θέμα : Για να είναι πετυχημένο ένα καλλιτεχνικό έργο, ή θα πρέπει να μπει ο δημιουργός στο μυαλό σου –να καταλάβει τι θέλεις να πάρεις- ή θα πρέπει να μπεις εσύ στο δικό του –να καταλάβεις τί δίνει αυτός. O Coltrane, ακόμη και στις φρη τζαζ τρέλλες του (ή μάλλον ειδικά σ’ αυτές), από τεχνικής άποψης είναι αξεπέραστος. Αυτός τα δίνει όλα, αλλά εγώ δεν παίρνω κάτι. Παίξε καλύτερα το “My favorite things” Γιαννάκη, κι άσε τις τρέλλες. Πιάσε ένα τέμπο αδελφέ, βρες μια κλίμακα και καρφώσου πάνω, που να πάρει ο διάολος. Μη μου ξεγλιστράς συνεχώς σαν το χέλι, δεν σε πιάνω. Σε χάνω, λέμε.

91 σχόλια:

  1. Η Λούκραινα. Στράβωσε, έμαθα, για τις συνεχείς προσωπικές επιθέσεις που δέχεται στο blog. Μάλιστα. «Επιθέσεις». -Πού τις είδες τις επιθέσεις ? –Είναι ποτέ δυνατόν να επιτεθώ εγώ στο πολυεργαλείο του blog ? Στη γυναίκα που έδωσε σιγουράκι την ΕΧΑΕ και η EXAE έκανε αμέσως ράλλυ τρελλό ? –Στον θηλυκό γκουρού ? Στη γυναίκα που με τα σχόλιά της μας κρατάει ζωντανούς ? –Στο καμάρι μας ? –Στη μασκώτ μας ? –Όχι βέβαια ! Ποτέ των ποτών. Θα ήμουν κτήνος εάν το έκανα.
    Λούκρη, σε προστάζω να γυρίσεις. Κάνε ό,τι σχόλιο θες, βάλε ό,τι φωτογραφία θες, βάλε και Βιολάρη, δε με νοιάζει. Βάλε και Μπέσσυ Αργυράκη, αν θες. Και Μαντώ. Ό,τι γουστάρεις. Και φωτογραφίες του Σιλβέστρου, του γάτου.
    Γύρνα, ειδάλλως θα φύγουμε εμείς από το blog, αλλά πριν φύγουμε θα σηκώσουμε λίβελο εναντίον σου (με φωτό-κώλο Πετρούλας), ότι δήθεν εξαιτίας σου φύγαμε. Και μετά, πού θα κρυφτείς, καψερή ? Σοβαρολογώ, Λούκραινα. Θα φύγουμε και θα πρέπει να μετακομίσεις στη Γη του Πυρός. Το ‘χουμε ξανακάνει, άλλωστε. Μην παίζεις με τη φωτιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πανω που ειπα να τοποθετηθω με εκτενη τοποθετηση επι του θεματος, πετας το λουκρειο ζητημα και με αποπροσανατολιζεις, τι συνεβη με τη ματζεστι; μολογηστε τα ωρε, τι κανατε στο κοριτσι; γι' αυτο δε μου μιλαει και μενα πια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το είδος δεν το κατέχω. Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να ευχαριστιέται την τζαζ. Σίγουρα όμως γουστάρω να διαβάζω κείμενα απλά και ζωντανά που δείχνουν άνθρωπο ψαγμένο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εσύ φταις για όλα, σκυλάραπα Mπλουζμαν. Καταραμένος να είσαι. Όσο για την άλλην, τη Λουκρητία, της δίνω 24 ώρες προθεσμία για να επανεμφανισθεί. Αναθέτω και στην πιστή μου Nantia42 να μεσολαβήσει, εντός 42 ωρών, ώστε να ξεστραβώσει η Λούκραινα.
    Εάν δεν δω αποτέλεσμα, εντός των ανωτέρω προθεσμιών, θα τις διαγράψω ΚΑΙ τις δύο. Με πόνο ψυχής, είναι αλήθεια, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. ΑΛΗΘΕΙΑ λέω.

    Θα διαγράψω τους λογαριασμούς τους, θα κάψω τις φωτογραφίες τους, θα εξαφανίσω τα σχόλιά τους, θα τις πολεμήσω στη γή, θα τις πολεμήσω στη θάλασσα και θα τις πολεμήσω στον αέρα, όπως θα ‘λεγε κι ο Τσώρτσιλ, παιδικό μου πρότυπο. Και θα τις πολεμήσω και στο φόρουμ, όπως δεν θα έλεγε κι ο σερ Ουϊνστον.

    Και ποτέ πιά, κανείς και πουθενά, δεν θα ξαναμιλήσει για δαύτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να συμπληρώσω επίσης, ότι εάν δεν παραδοθεί η Λούκραινα, θα ΕΚΤΕΛΩ (με διαγραφή από το blog) έναν από εσάς, στην τύχη, κάθε 24 ώρες.

    Bluesman, θα ξεκινήσω από σένα. Στην τύχη.

    Κανόνισε Λούκραινα, να χαθούν νέα παλικάρια για πάρτη σου. Αυτό σου λέω μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. εγω σηκωνω τα χερια ψηλα... η τυχη μου βρισκεται στα χερια της ναντιας πλεον... ουτε ψυλλος στον κορφο μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάω να μαγειρέψω μια φρι τζαζ μακαρονάδα και θα επανέλθω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. -Πού το βρήκες αυτό βρε σύ Apostel ? Τρομερό.
    Τρείς, νομίζω, ήταν οι καθοριστικές αλλαγές στη σταδιοδρομία του Trane. H μία, η γνωριμία του με τον ψυχάκια τον Κόλμαν, που του έδωσε τελείως διαφορετική οπτική για τη μουσική. Η δεύτερη, η στροφή του από το τενόρο στο σοπράνο. Εκεί πλέον άλλαξε ο ίδιος ο ήχος του, πιό γεμάτος λένε μερικοί, απλά πιό προσωπικός λέω γω. Και η τρίτη, το γεγονός ότι ξέκοψε με ουσίες κλπ και το έριξε στη θρησκεία. Ο Trane ήταν πάντα καλόγερος, οι άλλοι έβγαιναν έξω για γλέντια, αυτός χωμένος μέσα, να μελετάει με τις ώρες. Ο πιό ψαγμένος όλων. Μετά, ειδικά από το '64 και μετά (νομίζω), το πράγμα παράγινε και το έργο του έχει κυρίαρχο το θρησκευτικό στοιχείο. Στο εσωφυλλο του Love Supreme έχει ιδιόχειρο σημείωμά του, που ξεκινάει "Dear Listener, All praise be to God to whom all praise is due..." και συνεχίζει ένα κατεβατό με "Τhank you God", λες κι είναι ιεροκήρυκας του Μέμφις.

    (Τώρα, να σου πω την αλήθεια, εάν είχα κι εγώ τέτοιο χάρισμα, σαν του Coltrane, μόνον μεταφυσικά θα μπορούσα να το εξηγήσω).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βρε,ουτε ενα αξιοπρεπες λουμπαγκο δεν μπορει να παθει καποιος και να τεζαρει τ'ανασκελα μ'εσας που εμπλεξα!Μολις με πηρε τηλ η φιλη μου η Λενα και ρωτουσε να μαθει γιατι εχω στραβωσει!Κι εγω νομιζα πως αναφεροταν στην κορμαρα μου,που παει σαν στραβοσουγιας απο χθες τ'απογευμα.Βρε,θα μ'αφησετε να συνελθω για να την κανω του Λαζαρου με την ησυχια μου?Δεν θ'αντεξω δευτερο Πασχα στη σειρα στο σπιτι μου λογω αναποδιας,μα την πιστη μου!
    Αυτος ο Σιλβεστρος σου κανει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Άχτουνγκ-'Άχτουνγκ, ακούσατε-ακούσατε !

    Κατόπιν της οικειοθελούς παραδόσεως του Κούρβουλου Λούκραινας στην Κομμαντατούρ, δίδεται χάρη σε όλους τους ομήρους. Φτηνά τη γλιτώσατε, γουρούνια. Ράους, τώρα. Σνέλ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Και καλα ο Coltrane,ο Κοινουσης πως την ειδε την δουλεια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητή Λουκρητία, έχετε τις ευχές μου για ταχεία ανάρρωση, αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι είμαι στη διάθεσή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Κοινούσης" ο Τρέην ?
    Με θανάτωσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ευχαριστω για τη συμπαρασταση σπυρο

    λουκρι μου περαστικα σου, να υποθεσω πως αναφερεσαι στην ολιν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εχεις ακουσει εστω και κατα τυχη τα "θρησκευτικα"του Κοινουση?Ευτυχως που δεν τα βρισκω στον σωληνα,φτηνα τη σκαπουλαρες!
    Aγιος Μυρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ιερεμια,πασα προσφορα δεκτη.
    Μπλουζ,καμμια σχεση!Αορατη αναγνωστρια ειναι η Λενα.Και φανατικη φιλη του μπλογκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Φυσικά, η καλή μου Lena τσακίστηκε να ικανοποιήσει την επιθυμία μου.
    Εύγε Lena, ευαρεστήθηκε ο Ναύαρχος, να το ξέρεις.

    Όσο για τα δήθεν περί λουμπάγκου κλπ, αυτά εγώ τ' ακούω βερεσέ. Πες καλύτερα, Λούκρη, ότι τρέμεις την οργή μου. Πες το, να ξαλαφρώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. καλα το φανταστηκα, μια απο τις πολλες κρυφες θαυμαστριες μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αν ειναι να μου φυγει αυτος ο πονος και να σιγουρευτω οτι θα καταπλευσω ανυπερθετως στη Σκιαθο,του Λαζαρου,να σου πω και ενα τραγουδι.Μονο βαλε βουλοκερι,για το καλο σου!Μην πεις οτι παω να σε ξεκανω διχως να ενοχοποιηθω.Ο τελειος φονος θα ειναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. λουκρι προσεχε, ο ρον εφαρμοζει προχωρημενες θεραπειες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μια προχωρημενη θεραπεια θα με σωσει.Οι μπαναλ ειναι αναποτελεσματικες,μπλουζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πάλι έγινε μπουρδέλο το θέμα μου.
    Εάν σηκώσω αύριο ένα άλλο, με τίτλο "Το λουμπάγκο της Λούκραινας-Πρωτοποριακές μέθοδες αντιμετώπισης από τον Δόχτωρα Jeremy", υπάρχει να περίπτωση να μιλήσουμε σοβαρά ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ωραίο θέμα. Έχω κι εγώ ένα παρόμοιο περί τέχνης αλλά φοβάμαι να το σηκώσω μη μου θυμώσει μια ψυχή..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ε,λες μια κουβεντα και μας αφηνεις με την απορια,usound!Η μιλα τωρα η σωπασε για παντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αγριεμένη σε βλέπω, Λούκραινα. Σ' έκανε φίρμα ο συνεταίρος και μας τη λες κι από πάνω! Αυτή η μακαρονάδα μπλουμ πολύ αργεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ο Γουόρχολ ήταν μια πόρνη της δόξας. Χάριζε πεταλούδες στους πελάτες στα καφέ του Βίλατζ για να τον μάθουν. Έκλεβε ιδέες και έκανε τις κατάλληλες παρέες. Η εποχή που έζησε όμως άλλαξε την Τέχνη. Η Αμπράμοβιτς και ο Κέιτζ θα έλεγα ότι είναι μερικά από τα καλά παραδείγματα, στον τομέα της περφόρμανς αρτ.

    Γιατί αναφέρεσαι στον Ντισάν όταν κάνεις την αναλογία με τη φρι τζαζ και όχι στον Πικάσο, ή τον Βαβ Γκογκ.
    Η εγκατάσταση είναι μια παλιά ιστορία. Πολύ παλιά. Και κατά την γνώμη μου ξεπερασμένη. Ειδικά αν δεις κάτι τέρατα που περνιούνται για τέχνη στην Τέιτ εν έτη 2009 και νομίζουν οι καλλίτέχνες, ο θεός να τους κάνει, ότι ανακάλυψαν την πυρίτιδα. Αντιγραφές της δεκαετίας του 60 κάνουν.

    Το θέταρο είναι ομολογουμένως πιο συντηρική τέχνη. Αλλάζει δύσκολα φόρμα. Τα διάφορα ρεύματα ίσα που το το ακουμπάνε, κυρίως μέσω της σκηνογραφίας, και πολύ λιγότερο μέσω της δραματουργίας. Η Κονιόρδου βρίσκεται προ Χριστού και ο Βασίλιεφ στις αρχές του 20ου αιώνα.

    Κάτι αντίστοιχο με τον τρελλό μουσικό σου στο θέατρο θα ήταν για παράδειγμα οι δουλειές του Πήτερ Μπρουκ το 60-70, η Αριάν Μνούσκιν, το νεουορκέζικο Γούστερ Γκρουπ, οι βρετανοί Φορστ εντερτέινμεντ.

    Αλλά και πάλι, όλα χρήσιμα είναι. Το παλιό ανανεωνεται από το καινούργιο. Εμπνέεται από τις καινούργιες φόρμες, τις νέες τεχνικές, την χρήση άλλων μέσων, τη θεματολογία. Όταν οι μαλάκες τεχνοκριτικοί έλεγαν ότι η ζωγραφική πέθανε, δεν ρωτησαν τους ζωγράφους, αλλά κάτι ατάλαντους που δεν ήξεραν να τραβήξουν μια μολυβιά σωστή.

    Τα πράγματα αλλάζουν μόνο από ταλαντούχους και ευφυείς. Αυτοί ό,τι κι αν κάνουν το κάνουν καλά. Και δεν σκοτώνουν τους υπόλοιπους για να επιβιώσουν αυτοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν ξέρω αν την κατανόησα εις βάθος την μακαρονάδα, αλλά την έφαγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καλό, βρε Απολογία! Να πω κι εγώ τις εντυπώσεις μου , ο χαμερπής? Από μια παράσταση που είδα προσφάτως........... Έτσι για να γίνει κουβέντα.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Για πες. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα σε φάω. Έχω σκάσει από το μακαρόνι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Απολογια,οταν αναφερεσαι σε ζωγραφους,δεν φανταζομαι ν'αφηνεις στην απ'εξω τον Θαναση Τοτσικα!Αυτον με το καρπουζι,τον πρωτοποριακο λεω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ή τον Μίλτο Μανέτα. Που έχει πει το αμίμητο. "Το να κάνεις Τέχνη δεν χρειάζεται ταλέντο. Όπως ο Κολόμβος, αν ήταν καλός καπετάνιος, δεν θα είχε ανακαλύψει την Αμερική"!!!!!!
    Ρε τί λέει ο κόσμος. Θα μας τρελλάνει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Με την άδειά σου λοιπόν:
    Το παρόν μπλογκ δεν είναι μόνο χιουμοριστικό. Έχει κι ενημερωτικό χαρακτήρα. Παράδειγμα ο κώλος της Πετρούλας. Όλοι είχαν δει στην τι -βι τα μισά βυζιά της και τον μισό πισινό της. Το παρόν μπλογκ απεκάλυψε τον κώλο της σ’ όλο το μεγαλείο του. Και γι’ αυτό κατεδιώχθη απηνώς.
    Ημείς όμως δεν ορρωδούμε προ ουδενός. Κάτι σαν το Μάκη ένα πράμα. Σήμερα θα γκρεμίσουμε το σύστημα των προβεβλημένων θεατρικών παραστάσεων και θ’ αποκαλύψουμε τη βρωμιά που κρύβεται πίσω από την πλασματική επιτυχία κάποιων εξ αυτών.
    Κατ’ αρχήν το όλο σύστημα είναι στημένο αριστοτεχνικά. Η άποψη του κοινού ουδεμία σημασία έχει. Όλα είναι θέμα προβολής και δημοσίων σχέσεων. Θες να πετύχει μια παράσταση? Επιλέγεις ένα καλό γραφείο πομπαρίσματος κι όλα τ’ άλλα έρχονται μόνα τους. Ο κόσμος ακολουθεί ως πρόβατο, το θέατρο κατακλύζεται καθημερινά από θεατές, τα χειροκροτήματα ακούγονται αυθόρμητα και παρατεταμένα . Και μην νομίζετε πως οι χειροκροτούντες είναι πληρωμένοι κλακαδόροι. Ίσα-ίσα. Πληρώνουν κι από πάνω. Τόσο εύκολο.
    Στο περιθώριο αυτού του σάπιου συστήματος υπάρχουν και παραστάσεις πραγματικά εκπληκτικές. Αλλά δεν συμφέρει στο σύστημα να τις προβάλλει. Γιατί είναι επικίνδυνα ανατρεπτικές. Υπάρχει ο φόβος πως, αν γίνουν γνωστές , μπορεί να ξυπνήσουν τα ναρκωμένα αντανακλαστικά του λαού με ανεξέλεγκτες συνέπειες. Και το σύστημα δεν επιθυμεί να κινδυνεύσει, βέβαια.
    Το περίεργο είναι πως αυτές οι παραστάσεις επιδοτούνται από το κράτος. Ποιο κράτος δηλαδή? Από σας κι εμάς. Και θ’ αναρωτιέσαι ασφαλώς. Μα πώς είναι δυνατόν το σύστημα να επιδοτεί κάτι που θέλει να το ανατρέψει?
    Εδώ σ’ έχω. Το σύστημα σκέφτεται σατανικά. Σου λέει, «αυτοί είναι επικίνδυνοι. Αν δεν τους επιδοτήσω, μπορεί να γεμίσουν το Ολυμπιακό Στάδιο. Κι αύριο και την Πλατεία Συντάγματος. Και τη Λεωφόρο Αμαλίας. Και τη Συγγρού. Και μεθαύριο ποιος ξέρει!».
    Άρα? "Κάτσε να τους δώσουμε λίγο τυράκι να λαδώσουν το άδειο στομαχάκι τους. Και να μαλακώσει η επανάστασή τους. Και να δείξει και το σύστημα πως επικουρεί τις νέες ιδέες. Πως είναι προοδευτικό, δημοκρατικό".
    Έλα ντε όμως που το σύστημα είναι και ζαβό. Δεν έχει συλλάβει τη συλλογιστική αυτών των ανατρεπτικών παραστάσεων. Ούτε πως προσπαθούν να το δολοφονήσουν με τα ίδια του τα όπλα.Kι’ όταν πάρει χαμπάρι τί του μαγειρεύουν πίσω απ’ την πλάτη του θα είναι ήδη πολύ αργά. Το οργισμένο ποτάμι του αφυπνισμένου λαού θα το έχει πνίξει ήδη.
    Μια τέτοια παράσταση παρακολουθήσαμε χτες με το συνέταιρο ως οπαδοί κι εμείς της ανατροπής του διεφθαρμένου αστικού καθεστώτος. Δύσκολη δουλειά. Στην αρχή για παράδειγμα βγήκε μια που ανάσαινε σαν ασθματική. Μόνο αυτό έκανε. Ανάσαινε βγάζοντας συρίττοντες και ρεγχάζοντες ήχους. Ο συνέταιρος φοβήθηκε. «Ρε μαλάκα, έχεις καμιά κορτιζόνη μαζί σου να το προλάβουμε το κορίτσι?» μου είπε αγωνιών. Σύντομα κατάλαβε πως η αναπνοή ήταν μουσαντένια και ανεδείκνυε την ασφυξία του σύγχρονου ανθρώπου .
    Στη συνέχεια εμφανίσθηκε ένας τύπος μισόγυμνος που μασούσε ένα ωμό κομμάτι κρέας. Ο συνέταιρος παθαίνει νέα φρίκη. «Ρε μαλάκα, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από τη βρώση ωμού κρέατος?». Όταν του εξήγησα πως αυτό είναι ένα μήνυμα για τα σαρκοβόρα ένστικτα του ανθρωπίνου γένους, ηρέμησε.
    Για να μη σας τα πολυλογώ για καμιά ώρα έτσι πήγαινε η δουλειά. Οι σκηνές διεδέχοντο η μια την άλλη, τα μηνύματα κατέκλυζαν την αίθουσα , ο κόσμος είχε απονευρωθεί από το δέος του θεάματος. Κάποια στιγμή οι ηθοποιοί αρχίζουν να ξεβρακώνονται ομαδικά και να κατευθύνονται ορμητικά προς τα πρώτα καθίσματα. Ο συνέταιρος, γνωστός για τη σεμνότητά του, αναδεύεται στο κάθισμά του και κοιτάζει κλεφτά προς την έξοδο. Τον συγκρατώ σφίγγοντάς του το μπράτσο. Αίφνης τούρτες , λεμόνια, αλεύρια, ζαρζαβατικά εκτοξεύονται από τους μισούς ηθοποιούς εναντίον των άλλων μισών σε απόσταση ενός μέτρου από το φιλοθεάμον κοινό.Kι όχι μόνον αυτό. Άμα τη εξαντλήσει των πολεμοφοδίων πλακώνονται και στις σβουριχτές. Πέφτανε φούσκοι ξεγυρισμένοι. Ο κίνδυνος εποστρακισμού αντικειμένων και εισπράξεως καμιάς αδέσποτης ήτο άμεσος. Ετράπημεν εις φυγήν τρομοκρατημένοι. Στην έξοδο πέσαμε σε περίπολο οπλισμένων μπάτσων κι αναγκαστήκαμε να μετατρέψουμε την πιλάλα σε αδιάφορο βάδισμα για να μην προκαλέσουμε υποψίες.
    «Ρε μαλάκα» ,ξαναρωτάει ο συνέταιρος. «Το κατάλαβες αυτό το τελευταίο?»
    «Ναι ρε ούφο, αστικό κριάρι! Ήταν προπόνηση για την εξέγερση που έρχεται. Πώς θ’ αντέξουμε τόση τρεχάλα?»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Art is making something out of nothing and selling it.

    Frank Zappa
    US musician, singer, & songwriter (1940 - 1993)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. -Είχα όμως κι εγώ κάτι απορίες, ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Γιατι δεν μιλησατε να παρευρεθουμε κι εμεις,παιδες?Πρεπει να στηριζουμε καθε τι το πρωτοποριακο,μονο ετσι θα παει μπροστα η Τεχνη.
    Μπλουζ,εισαι απαραδεκτος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ναι ρε κουφάλα, μπλούζ! Στα δύσκολα, την κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ωραία κριτική, να δημοσιευτεί πάραυτα στα ΝΕΑ να φάμε τον Γεωργουσόπουλο που τόχει πάρει εργολαβία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Λοιπον,αν υπαρξει κι αλλη παρασταση θελω να την παρακολουθησω.Να μιλατε εγκαιρως,οχι κατοπιν εορτης[κυριολεκτικα το γλεντησατε μπαγασηδες].Ακουω ημερομηνια,ωρα,χωρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Μόνο που πρέπει να πας κατουρημένη, Λούκρη! Γιατί αν σου 'ρθει εκεί, δεν σε βλέπω καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αυτό ειναι ντοκυμαντεριστική προσέγγιση. Σα να λές για έναν πίνακα του Γκογκέν "δυο αραπίνες σ' ένα χωράφι" ή για ένα έργο του Στραβίνσκι "ένα συνοθύλευμα ήχων εγχόρδων". Θέλει μελέτη το πράγμα και υποδομή που σίγουρα εγώ δεν διαθέτω. Και βέβαια, παρέλειψες -μεταξύ άλλων- να κάνεις ιδιαίτερη μνεία συγκεκριμένων ερμηνειών. 'Άντε, μην αρχίσω τώρα τους διθυράμβους.

    ΥΓ : Λούκραινα, την ερχόμενη Τετάρτη, ώρα 21.00 στο Βεάκειο. Μέσα ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. νομιζω προλαβαινεις λουκρι μου...
    http://www.athinorama.gr/theatre/data/performances/default.aspx?id=7078

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Αν μ'αφησει η ρημαδα η μεση μου,μεσα με τα τσαρουχια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Εντάξει Λούκρη, κανονίστηκε. Κάτσε εκεί και περίμενε μέχρι ν΄αρχίσει η παράσταση. Κοντεύει το καλοκαίρι. ΤΟΤΕ θα έρθω κι εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Δεν ξέρω τί προσέγγιση ήταν. Πάντως εγώ, δεν στο κρύβω, ακόμη να συνέλθω απ' την τρομάρα! Άσχετα αν το έπαιξα ψύχραιμος..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Εσυ δεν το χορτασες?Θελεις να το ξαναδεις?Ε,πηγαινε εσυ στο Βεακειο,οποτε σε φερει ο δρομος σου,κι εγω θα παω τωρα με τη δροσουλα να το δω στο Γκαζι,δεν αντεχω τα στριμωγματα με τη ζεστη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Κατά βάθος ο γιουσάουντ μας λέει ότι η παράσταση του άρεσε και δεν θέλει να το παραδεχτεί, ή ότι η παράσταση ήταν τελικά κατνοητή και δεν θέλει να το παραδεχτεί;; Κύριε Γεωργουσόπουλε,στη θέση του Γεωργουσόπουλου, με μπερδεύετε.

    Σουέαρ, δεν πιάνεσαι είσαι προκατειλημένος. Κι είσαι όλο απορίες. Άσε τον άνθρωπο που έχει τις λύσεις για όλα να μας τα εξηγήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Και τελικά, ποιός ήταν ο πιο ωραίος κώλος; Αυτό έτσι και δεν το απαντήσετε, δεν θα σας συγχωρήσω ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. ρε σεις θα με ξερανετε... οχι αλλο βεακειο... μουχαχαχαχαχα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Α, δεν παίζω! Ζήτησα άδεια για να πω τη γνώμη μου και μου τη δώσατε! Και τώρα με λοιδορείτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. εγω δεν ειδα αλλα ειμαι σιγουρος ποιος ηταν απολογια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Ωχ, πάλι εκεί καταλήξαμε. Η μοίρα αυτού του blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ο πιο ωραίος κώλος ήταν του συνεταίρου όταν παλινδρομούσε απ' την απίστευτη επιτάχυνση της φευγούλας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Πάρτε και μια δόση Ορνέτ.
    http://www.youtube.com/watch?v=QEdZ68nKOCA

    Να μη λέτε ότι προωθώ μόνο το bebop.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Δεν σας λοιδορούμε. Ειλικρινά με διασκέδασε πολύ η κριτική, βρε έτοιμε για παρεξήγηση. Και οι ερωτήσεις είναι ειλικρινείς. Απάντηση τώρα.

    Μπλουζμαν, σας βρισκω ενημερωμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Η φευγούλα, ή αλλιώς πιλάλα, θα πρέπει να ήταν ατονάλ γιατί δεν την κατάλαβα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Λοιπόν, Βασούλα. Για να είμαι ειλικρινής εμένα μ' άρεσε αυτηνής που έκανε κατακόρυφο. Λίγο ευτραφής, αλλά τσουπωτός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Λούκρη, σόρρυ, εγώ το έσβησα. Αυτό το κομμάτι ανήκει καθ' ύλην στο Blog της Απολογίας, όχι εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Ναι, πολύ ατονάλ η φευγούλα. Πρωϊ-πρωϊ με την αυγούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Κανενα προβλημα,απλως οι κριτικες ειναι στο συνολο τους εξαιρετικες κι ειπα να τις αναδειξω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Κουράγιο, Βασούλα! Έχεις να κάνεις με ρεμάλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Ντε γκούστιμπους....

    Τί να πω; Θα το καταπιώ κι αυτό. Έτσι κι αλλιώς, κατακόρυφο δεν μπορώ να κάνω, έχω υψοφοβία και ακροφοβία.
    Ευτυχώς που οι Άγγλοι έχουν πιο εκλεπτυσμένα γούστα.
    ¨"τσουπωτός" και αηδίες.

    Τα άλλα δεν τα απαντήσαμε έτσι;

    Ευχαριστώ θερμά την Λουκρητία για την αποκατάσταση της αλήθειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Το "ντε γκούστιμπους" είναι το "ρε πούστη μου" εις την γερμανικήν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Γιατί βρε Απολογία, διέστρεψε κανείς την αλήθεια ? Μια έτσι το πας, μια αλλιώς. Καρφώσου σε μια κλίμακα.
    -Κάνουμε χιούμορ ή ού ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Ρεμάλια μου, πάω να εκπληρώσω τις συζυγικές μου υποχρεώσεις. Δηλαδή να δω ταινία.

    Συνεχίζεται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Μεταξύ μας εννοείται ότι αυτές οι ερωτήσεις είναι περιττές. (μην ακούω σαχλαμάρες)

    Τί είμαι καλέ να καρφωθώ, ο αίρων τις αμαρτίες του κόσμου.

    Σας φιλώ πολύ εκτός κλίμακας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Ορίστε κάτάσταση, μας είπανε και σαχλαμάρες.
    Βγήκε κι η Λούκραινα από πάνω.

    -Μα πού διάολο πήγε αυτή η Nantia ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. λοιπον, οπως ειπαμε, μεθαυριο ολοι βεακιο, καληνυχτες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Απο την περιγραφη, μια χαρα περασατε .
    Και η παρασταση καλη και το αλευρωμα το γλιτωσατε .
    Και " προπονηση για την εξεγερση " κανατε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Ναντια,come back!Παραμιλαει...ποτε χανεται η μια,ποτε η αλλη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Έτσι μπράβο, να μαζευόμαστε.
    Λούκρη, νομίζω ότι ανεβαίνει Μπαρμπα-Μυτούσης (με Κλούβιο και Σουβλίτσα), στην παιδική σκηνή της Κάρμεν Ρουγγέρη. Είσαι ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Ειναι μικρη η εγγονη μου ακομα,μολις χθες περπατησε.Σε 5-6 χρονακια το ξαναβλεπουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Έλεγα να πάμε χωρίς κόρες και εγγονές.

    Νantia, ετοιμάσου να πεθάνεις, ξανά.
    http://www.youtube.com/watch?v=NUkDTO1wsCs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. καλο, αναστηθηκα !


    http://www.youtube.com/watch?v=5tjlz3DYmTw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Σωστή είσαι. Αυτό είναι το σοπράνο του, από την εποχή του Giant Steps.

    Θέλω να μελετήσεις/παρακολουθήσεις το πολιτικό ζήτημα ανεξαρτησίας της Κορσικής. Να κάνεις μια συνδυαστική εργασία, σε σχέση με το αντίστοιχο θεωρητικό της Κρήτης.

    Και σε ρωτάω και τί έγινε με τους Corax. Δεν το ξέχασα, όπως βλέπεις.
    -Μελέτησες/παρακολούθησες ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. πεθαμενη στην κουραση ημουν - δουλεια στο γραφειο - και μπαινοντας , αναστηθηκα, λεμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Κατάλαβα, η Κορσική θα σου πέσει υδράργυρος.
    ΒΡΕ άντε ερεύνησε ! Τί διάβολο ερευνήτρια σε έχω ?

    Δεν ξέρω εάν πρόσεξες τη νέα τακτική της Λούκρης. Ξαναβάζει στο καπάκι ΤΟ ΙΔΙΟ τραγούδι που έβαλα προηγουμένως εγώ και καθαρίζει. Σου λέει "τί να μου πεί τώρα ο καργιόλης ? Ότι δεν είναι της προκοπής ?"

    Βάστα μόνο, μην αρχίσω τους Κοινούσηδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. η Λουκρητια βαζει το ιδιο με το αλλο κολπο , που εμεις οι δυο μονο αρνουμαστε να μαθουμε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. τι another day !
    κατι δρεπανια, χειροτερα απ του Χαρου ειχαν !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Διαλεξε εσυ την μερα,εγω σου βρηκα το φονικο οργανο.Αφου σου λεει να ετοιμαστεις να πεθανεις ξανα,ας οργανωθουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή