Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Τετμημένοι



Arnold Böcklin “Isola dei Morti”, 1880




«Μας την στείλανε οι ξένοι φίλοι που μας αγαπούν

και δεν παύουνε με κάθε τρόπο να μας βοηθούν.

Μηχανές και εφευρέσεις για συλλήψεις και εκτελέσεις»

Ιάκωβος Καμπανέλλης, «Το Μεγάλο Μας Tσίρκο»


«Θέλω τώρα δα να μ' ακούσεις καλά και να παραχώσεις στο τσερβέλο σου όλα, όσα θα σου πω, διότι άμα θα έχω πιά ξεκουμπιστεί από δω χάμω, άγια η ώρα, δεν θα βρίσκεται χριστιανός, να σε ξεστραβώσει. Του λόγου μου, τόσα χρόνια, ποτέ δεν είχα τη χρεία κανενός, μήτε μαραγκού, μήτε σιδερά γυφταίου, καθότι όταν μου τη δασκάλευε την τέχνη ο Φραντσέζος, είχα τα μάτια ορθάνοιχτα, καταλεπτώς να βλέπω και να ξεσηκώνω πώς γίνεται και φτιάχνεται το καθετίς. Κι όσ’ αλλόκοτα μου έμαθε ο Φραντσέζος θα σου δείξω, κι άλλα πολλά δικά μου, που για να μηχανευτώ, έσπασα πολλές φορές την κεφαλή, μα και τα χέρια μου.
«Ορίστε -σίμωσε να τηνε δεις και μη σκιάζεσαι- η φοβερή Μηχανή, που σε ξαπέστειλαν οι εξοχώτατοι από το γκουβέρνο, ώστε να τη δουλέψεις, για όσο βαστάνε τα κότσια σου, τελοσπάντο. Οι Φραντσέζοι μας τη φέρανε, μαστορεμένη στη Μαρσίγια, από ντούρα βαλανιδιά, αθάνατη, μήτε θραύεται μήτε σκίζεται μήτε και σκεβρώνει, έξι πήχες ψηλή, αρματωμένη στις γωνιές με μπάφιλες και δεμένη με πείρους μπρούτζινους και τζαβέτες. Ασήκωτη, θα πάει ως και δέκα καντάρια, μα μη σε νοιάζει, θα σε βοηθάει κι η φρουρά να τη στυλώνεις, καταπώς θα τους ορντινάρει η αφεντιά σου».



«Κάνεις πρώτα το σταυρό σου, γονατίζεις στο σκαμνί,

βάζεις δώθε το λαιμό σου λευτερώνουν το σκοινί

και ώσπου να πεις πιπέρι το κεφάλι στο πανέρι»



«Ετούτος είν’ ο πάγκος, όπου θα τους απιθώνεις, άμα στους κουβαλάνε δεμένους πιστάγκωνα κι αυτά είναι τα ζυγά, που φυλακίζουνε τον τράχηλο. Φρόντιζε να βάζεις κάμποσο λίπος στις γκινισιές των δοκαριών, για να γλιστράει καλά το Μαχαίρι, όπως και στον μακαρά, σαν θα κοτσάρεις από μέσα το σκοινί. Το Μαχαίρι, βαριδωμένο, θα πηγαίνει ίσαμε τριάντα οκάδες, ίσως και πιότερο. Βάρδα μη βρει πουθενά η κόψη του και τσαλακώσει, γιατί τότε θα χρειαστεί να τη φορμάρεις από την αρχή, που θέλει κόπο μεγάλο και ακρίβεια. Πάντα θα το κρατάς παστρικό κι ακονισμένο, σαν το ξουράφι του μπαρμπέρη και πιότερο. Σέρνεις πάνω στην κόψη με το λαδάκονο, πέρα ως πέρα, αργά, χωρίς καμμιά βία, να μη χαλάσεις τη γωνιά της. Δέκα ακονιές εμπρός, μιά ανάποδα και πάλι απ' την αρχή και κάθε τόσο να λαδώνεις μια στάλα την ακόνη και να σκουπίζεις τα γρέζια, με το στουπί. Αν φέρεις κοντά τη λάμπα και ζυγώσεις, θα δεις πώς φέγγει η κόψη, σαν καθρέφτης».



«Οταν δεν έχεις δει καρμανιόλα με τα μάτια σου, μπορείς να αδιαφορείς για τη θανατική ποινή, όταν όμως την αντικρίσεις, πρέπει να αποφασίσεις, να πάρεις θέση υπέρ ή κατά, αφού αυτή δεν είναι ουδέτερη και δεν επιτρέπει σε κανέναν να μείνει ουδέτερος»
Victor Hugo, «Les Misérables», 1862



«Απ' το Καστέλι να μην ξεμυτίσεις ποτέ σου, παρεκτός για τη δουλειά και πάντα σιμά στ' απόσπασμα. Κιδυνεύεις απέναντι, να ξέρεις, και πέτρες να σου πετάξουνε και να σε χτυπήσουνε, στα καλά καθούμενα, μα και να βρεθεί κανείς που να γυρεύει εκδίκηση για άνθρωπο δικό του και να σ' ανάψει την κουμπουριά κατάστηθα. Έτσι κι αλλιώς, μόνο τα σκυλιά του δρόμου θα σε συνερίζονται και άνθρωπος κανείς. Θα σε σιχαίνουνται όλοι τους, σαν τον λεπρό κι ούτε τα λεφτά σου δεν θ' ακουμπάνε , μήτε μπακάλης μήτε κάπελας, καθώς το 'χουν για κακό και γρουσουζιά μεγάλη, να λάβουν κομμάτι από το μιστό σου, τον καταραμένο. Κάλλιο λοιπόν να το πάρεις απόφαση, πώς όλες κι όλες σου οι παρόλες θα 'ναι με τους βαρκάρηδες, σαν θα τους παραγγέλνεις τα χρειώδη».


«Ένα μόνο μη με ρωτήσεις, γιατί δε γνωρίζω μήτε κι εγώ τί να σ' αποκριθώ. Πόσο να κάνει άραγε, να βγεί η ψυχή τους η άραχλη, από την ώρα που θα χωριστεί το κεφάλι απ' το κορμί ; - Ένας Θεός μόνο ξέρει. Νύχτες αμέτρητες στριφογυρνούσα άγρυπνος , ν' αναρωτιέμαι. -Πόσο ; Φωνή δεν έχουν να σου πουν, μα σαν θα πέσει το κεφάλι, εσένα πρώτα θα γυρέψουνε να βρούνε τα μάτια τους, να σε κοιτάξουν, στην αρχή βλεφαρίζοντας με ξάφνιασμα, έπειτα γεμάτα πίκρα, να σε κατηγοράνε βουβά, που τους χάλασες, σε δυό κομμάτια».



"Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ' εμού έση εν τω παραδείσω"
(Λουκ.23:43)


«Σαν θα βροντήξει στα σανίδια το κεφάλι, ο όχλος από κάτω θα γυρέψει να το δει, λες για να σιγουρευτεί πώς δούλεψε σωστά το λεπίδι. Μοβόροι λύκοι, που ψάχνουν να χορτάσουν την περιέργειά τους με τ’ αποτρόπαιο θέαμα και σε βάζουν να συλλογιέσαι, ποιός είναι στ' αλήθεια ο χειρότερος. Τουλάχιστ’ ο κακούργος, πριν ξαπλώσει, μολογάει το κρίμα του. «Σχωράτε με κι ο Θεός θα σας σχωρέσει, ούτε του σκυλιού σας ούτε του εχθρού σας». Μ’ αυτοί δε συχωράνε, μήτ’ αυτόν, μα –το παράδοξο, στ’ αλήθεια- μήτε και σένα, κι ας ματοβάφτηκες , για τη δική τους τη δουλειά. Κεφάλια αποκομμένα με κοίταξαν πολλά, τα κοίταξ' άθελά μου κι εγώ ο κακορίζικος, κι αλλάξαμε έτσι βλέμματα φρικτά, που δεν λησμονιούνται. Μα τη χειρότερη ματιά, να ξέρεις, την είσπραξα απ’ τους κάτω, αυτούς τους αναμάρτητους».


36 σχόλια:

  1. τι να σκεφεται αραγε το κεφαλι σε αυτο το λιγο χρονο που του μενει, παντα ειχα αυτη την απορια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε μπαγάσα, πρέπει να φύγω. Τα σέβη μου!
    Υ.Γ. Πολύ μαυρίλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. παρ.Νο 1: ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση η Εύη; η να το θεωρήσω σινική προσέγγιση;
    παρ.Νο 2: βάζω το κεφάλι μου στον ντορβά (καμμία σχέση με καρμανιόλα) ότι χθες -προχθές που γκούγκλιζα κάτι σχετικό πήρε το μάτι μου ,που να πάρει δε θυμάμαι ,βρε να μπας και πρέπει να παίξω κανα χαρτί ή να πάρω τα μπλε χάπια ;(για τη μνήμη ντε)
    παρ.Νο 3: 7* για την εμφάνιση ,για το περιεχόμενο θα τοποθετηθώ αμά τη αναγνώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν χρειάζεται να καταφύγεις στη χημεία, Apostel. Υπάρχει αρκετό σχετικό υλικό, από τεχνικές προδιαγραφές, μέχρι ιατροδικαστικές παρατηρήσεις, που στην προκειμένη περίπτωση θα έπρεπε να διερευνηθεί, χάριν ακριβολογίας. Λεπτομέρειες αποφεύχθηκαν, σκοπίμως, ώστε να μην διασχισθούν τα σύνορα του γκραν γκινιόλ, που δεν είναι βέβαια και ο σκοπός. Τώρα, αν κάποιος έχει ερώτημα παρόμοιο με του Bluesman, μπορεί να ανατρέξει στην περίπτωση πχ της Σαρλότ Κορντέ ή του μακάβριου «πειράματος» του δόκτωρος Βeaurieux, με το κεφάλι του καταδίκου Languille. Ιστορικό ενδιαφέρον έχουν επίσης οι καταγραφές σχετικά με την κατάσταση των εν Ελλάδι (Ναύπλιο-Μπούρτζι) δημίων, όπως των Σοφρά, Αμοιραδάκη, Μπεκιάρη, Ζήση, Σωτηρόπουλου, Αλεβιζόπουλου και κυρίως της στάσης του πλήθους απέναντί τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η θανατική ποινή , κατάλοιπο του Μεσαίωνα είναι βαρβαρότητα, φόνος επικυρωμένος από το κράτος.
    Eγκλημα η ίδια, δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται κατά του εγκλήματος.

    υ.γ.
    το ξέρεις βέβαια οτι στα σοβαρά σου κείμενα και καλύτερος είσαι και αποκαλύπτεσαι .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κρίνοντας από τις περιγράφες του άρθρου (δήμιος τις κάνει;) οι επαγγελματίες των εκτελέσεων ήταν μερακλήδες, βρώμικη δουλειά αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει.
    Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Αρχαιολογία η λαιμητόμος σάν τρόπος εκτελέσεως εισάγεται μέ τήν έλευση του Όθωνα (φτού!) καί καθιερώνεται τό "λειτούργημα τού δημίου.
    Η θανατική ποινή σύμφωνα με την ίδια πηγή δε βρήκε ποτέ την αποδοχή της κοινής γνώμης, ενώ οι δήμιοι ήταν κατάπτυστοι .
    Ενας από τους πρώτους δήμιους ήταν Αλβανός με Αλγερινό βοηθό και προέβη στην πρώτη του εκτέλεση στο Άργος (καρατόμηση τριών ληστών) ,μετά την εκτέλεση το πλήθος τους πήρε με τις πέτρες και να αναγκάστηκαν να τους φυγαδεύσουν στο Μπούρτζι το οποίο από τότε καθορίστηκε και ως τόπος διαμονής τους όπου δεν τους επιτρέποταν η έξοδος.
    Μετά από οκταετή υπηρεσία θέλησαν να εγκαταλείψουν ,μετά από σχετική άδεια, την Ελλάδα, μόλις απομακρύνθηκαν από το Ναύπλιο τους έφαγαν λάχανο ,χαρακτηριστικό είναι ότι κανείς δεν άγγιζε τα χρήματα τους ,που ήταν κάμποσα , αλλά έριξαν πτώματα και χρήματα στη θάλασσα.(πως το λέει ο Habanero ; κρεμάλες στις κουφάλες;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. οχι αλλα «σοβαρα» κειμενα σε παρακαλω... για μενα βεβαια δεν υπαρχουν σοβαρα και μη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. μαλλον προτιμω τα χιουμοριστικα, δε βλεπεις τη φατσα μου τι χαβαλες ειμαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Nantia, ειλικρινά, δεν μ’ ενδιαφέρει ιδιαίτερα το ζήτημα της - υπό την στενή έννοια- θανατικής ποινής και μάλιστα θεωρώ κενό γράμμα τον γενικόλογο αφορισμό «οι πολιτισμένες κοινωνίες δεν ανέχονται τη θανατική ποινή». -Δηλαδή, πότε αποφάσισαν οι «πολιτισμένες κοινωνίες» ότι είναι πολιτισμένες ? Ας πούμε, οι Γάλλοι, εφευρέτες της λαιμητόμου, εξετέλεσαν δι’ αποκεφαλισμού τον Hamida Djandoubi, μόλις το 1977 και κατάργησαν την θανατική ποινή το 1981. -Το ’81 εκπολιτίστηκαν ? Το ενδιαφέρον τους δε για τις φώκιες και λοιπά ζώα της Αρκτικής είναι κάπως προγενέστερο και οπωσδήποτε πιο ειλικρινές. Οι Εγγλέζοι, δες μέχρι πότε δούλευαν την αγχόνη. Κι αυτοί φιλόζωοι. Τυχαία παραδείγματα. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για τα δικά μας. Ή των Αμερικανών ή των Κινέζων ή των Ρώσσων, που ακόμη εκτελούν. –Ποιοί είναι οι «πολιτισμένοι», πότε έγιναν τέτοιοι και κυρίως μέσω ποιάς διεργασίας όψιμης συνειδητοποίησης της βαρβαρότητας ? Υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι καταδίκης σε θάνατο και δεν αναφέρομαι μόνο σε φυσικό. Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατήρηση του τριγώνου «μελλοθάνατος-δήμιος-όχλος». O δήμιος ενεργεί για λογαριασμό της «ευνομούμενης πολιτείας», αλλά καταλήγει πιο μισητός και από τον ίδιο τον μελλοθάνατο, του οποίου προηγουμένως την θανάτωση αξιώνει ο «λαός», του οποίου τη βούληση-αίτημα ικανοποιεί η πολιτεία, με την επιβολή της θανατικής ποινής. ‘Όπως λέμε, την εκτέλεση πολλοί ηγάπησαν, τον δήμιο ουδείς. Ξαφνικά, η ίδια πολιτεία καταργεί την θανατική ποινή, καθώς αποφασίζει ότι είναι «πολιτισμένη», συνεπώς και οι υπήκοοι το ίδιο. Πολιτισμένοι κι αυτοί. Είσαι σίγουρη ? Ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε ανέξοδα ταμπελάκια πολιτισμού, επειδή –στην πραγματικότητα- πολιτισμό δεν έχουμε.
    Ron Jeremy, χιουμοριστικό είναι κι αυτό, απορώ πώς δεν το αντελήφθης. Black Humor, που λένε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εγώ πάλι αναρωτιέμαι τί σκέφτεται το σώμα. Η ψυχή αλήθεια βγαίνει από το κεφάλι ή από το σώμα;Νομίζω ότι οι δήμιοι ήξεραν καλύτερα, αυτά που επιστήμονες ανακάλυψαν πολύ αργότερα.Τρελλαίνομαι για μπλακ χιούμορ, στραβώνομαι με μπλακ μπάκγκράουντ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. τι αντιλαμβανεσαι ως «ψυχη» απολογια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μας δουλεύεις ρε συ Απολογία ? Το δικό σου το blog είναι πιο μαύρο κι από αραβική φορβάδα. Καλά, για της Εύης δεν ομιλώ. Δεν βλέπεις τίποτα. Το μαύρισα κι εγώ το δικό μας, μέχρι την Ανάσταση, μιας και δε νηστεύουμε. Λίγη σοβαρότητα επιτέλους. Τώρα που είπα «σοβαρότητα»;
    Βλέπω ότι η αγαπημένη μου (όντως - όποιος αγαπάει προγκάει) Λούκραινα, έχει πάρει ένα σαφέστατο προβάδισμα. Άχαστο άλογο είναι η Λούκραινα. Καλά να περάσεις Λούκραινά μου, εκεί που θα πας.
    Σε μεγάλη απόσταση η Nantia, το παλεύει όμως. Πιο πίσω, τα μεγάλα αουτσάϊντερς, τελευταία και καταϊδρωμένα, με ελάχιστες πλέον ελπίδες διάκρισης. Η Εύη, που –έξυπνα- ακολούθησε την τακτική της εξαφάνισης, ώστε να αποσείσει πιθανές ψήφους. Και η Απολογία, που μάλλον έχασε κάθε ευκαιρία διάκρισης. Συγκλονιστικός ο αγώνας, για τις θέσεις 2-3-4. Ο διοργανωτής Usound τρίβει τα χέρια του, βλέποντας τις εισπράξεις.
    Τα σώματα δεν σκέφτονται. Υποτίθεται ότι κάτι τέτοια είναι σταθερές της συζήτησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Για να μιλήσουμε σοβαρά το μυαλό μου. Αλλά σε ένα ντετερμινιστικό, μη γραμμικό σύμπαν-σύστημα, ευαίσθητο από τις αρχικές συνθήκες, όπου οι παράγοντες που το επηρεάζουν είναι άγνωστοι άρα απρόβλεπτοι, δεν ξέρω τί μπορεί να συμβαίνει ΜΕΤΑ. Εδώ δεν ξέρω τί συμβαίνει τώρα. Χάος μπλουζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ας μην αγχωνομαστε γι' αυτα σε αυτη τη ζωη, ο αγωνας ειναι να τη βγαλουμε καθαρη οσο γινεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ναι ρε σύ σουέρ, αλλά δεν βάζω μπλε με μαύρο γιατί δεν φαίνεται τίποτα. Μαύρο με πράσινο, με κόκκινο, με ροζ, μάλιστα.

    Πάλι χάσαμε. Ο χαμένος τα παίρνει όλα;

    Είπαμε να κάνομε ολίγον χιούμορ. Αν σου κόψουν το κεφάλι, το πόδι σου δεν είσαι εσύ; ή μάλλον το πόδι είναι δικό σου, όπως το σπίτι σου, αλλά δεν είσαι εσύ; Αλλά πριν σου κόψουν το κεφάλι ισχύει το ίδιο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σίγουρη δεν είμαι καθόλου ότι η κατάργηση της είναι ένδειξη πολιτισμού.
    Και μόνο ότι κάποιοι αποδέχτηκαν ότι δε μειώνει τα ποσοστά εγκληματικότητας και δε λειτουργεί σωσφρονιστικά προς τον εγκληματία, αφού τον εξοντώνει , μου αρκεί . Το βλέπω σαν μια καλή αρχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μπλουζ, βλέπω ότι έχεις επιστημονική σκέψη. ευτυχώς που δεν γεννήθηκες πριν ανακαλύφθεί ο τροχός. (σε πειράζω, μην το πάρεις σοβαρά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συγγνώμην εφευρεθεί ήθελα να πω. Μην μας πάρετε και για ντιπ αμορφωτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. τι αντιλαμβανεσαι ως «τροχο» απολογια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μπλουζ, μία κυκλικού σχήματος συσκευή,που μπορεί να περιστρέφεται γύρω από τον αξονά της, διευκολύνοντας την κίνηση ή την μεταφορά, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να υποστηρίζει φορτίο ή να εξυπηρετεί την κίνηση άλλων μηχανών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. συγγνώμη, κόργανον και όχι συσκευή, ήθελα να πω, μην μας πάρετε και για ντιπ αμόρφωτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. οι δημιοι ειναι τα καλυτερα παιδια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Nantia, συγγνώμη, έλειπα. Λοιπόν, δεν υπάρχει κατάργηση θανατικής ποινής. Είναι απάτη. Καμμιά κοινωνία και μάλιστα ντυμένη ως κράτος, δεν θα μπορούσε ποτέ να αυτοκαταργήσει αμετάκλητα το δικαίωμά της να επιβάλλει θάνατο. Δεν γίνεται. Είναι στην ανθρώπινη φύση. Μπορεί να αναστείλει, ναι, για να επιδείξει τάχα μου «πολιτισμό» σε μια ήρεμη ιστορικά περίοδο, αλλά μέχρι εκεί. Στην πρώτη αναταραχή, θα ανασύρει τις γκιλοτίνες και τις κρεμάλες και μάλιστα κατά λαϊκή απαίτηση, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Λες «Γαλλική Επανάσταση». -Ποια είναι η πρώτη λέξη που έρχεται στο μυαλό σου ? Ελευθερία, σίγουρα (άντε και ισότης, αδελφότης). Διαφωτισμός. Δημοκρατία. Μετά, Βαστίλλη και μετά, πολύ μετά, Νο 7 ή 8 στη λίστα των σκέψεών σου, γκιλοτίνες. Διότι θεωρείς ιστορικά δίκαιο/δικαιωμένο το λεπίδι που περάσανε τον περούκα τον Λουδοβίκο και την Μαρία-Παντεσπανέτα. Λες Οκτωβριανή Επανάσταση. Και πάλι το ίδιο. Εκτός κι αν είσαι κάνας θρησκόληπτος, νέο-Ρασπούτιν νοσταλγός των χειμερινών ανακτόρων της Πετρούπολης, η λέξη «Ρομανώφ» είναι πολύ κάτω στη λίστα σου. Εδώ έγινε κοσμογονία, εκεί θα κολλήσουμε τώρα ? Τι να σου απαριθμήσω? Μουσολίνι θες ? Τσαουσέσκου θες ? Βρε μπας και θέλεις έναν πρόσφατο Σαντάμ (σκέτο, χωρίς Χουσέϊν, όπως τον λένε κι οι Αμερικάνοι) για να συνέλθεις ? -Πόσο «πολιτισμό» θες πιά ? Απλώς, ως «πολιτισμένοι» λαοί, αναστέλλουμε επ’ αόριστον (πολύ αόριστον) τις εκτελέσεις κοινών ποινικών καταδίκων, πολύ απλά επειδή δεν μας στοιχίζει κάτι να το κάνουμε (άντε, λίγη παραπάνω σίτιση). Σιγά. Και ποιος νοιάζεται ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Χάρε, δεν έφυγες εσύ βρε ? Ευχαριστούμε για τις ευχές, καλά να περάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. -Τί είναι πάλι το "Κόργανον" ? Βρε, τί θα μάθουμε ακόμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Nα υποθέσω ότι οσα κρατη δεν την εχουν καταργήσει , τους στοιχιζει κάτι περισσοτερο ?

    Κώνειο , αποκεφαλισμός, καύση στην πυρά, απαγχονισμός, θάλαμος αερίων, τουφεκισμός, ηλεκτρική καρέκλα ......
    Η επινοητικότητα των ανθρώπων είναι ανεξάντλητη .
    Και μιλάμε μόνο για τον φυσικό θάνατο.

    Με τον δήμιο δεν θέλω να ασχοληθώ. Αποκτηνώνεται ο ίδιος μέσα από την όλη διαδικασία , σκέτο σκουπίδι.

    "Πολιτισμός" ή βαρβαρότητα, ε ? χαχαχα!
    Κάτι μου θυμίζει αυτό !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Στην αρχή είπα μήπως έκανα λάθος στο λινκ και ξαναγύρισα στο δικό μου blog που μαστορεύω από το πρωί αλλά, οποία έκπληξις!

    Bgcolor=Black!!! υπέροχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καλησπέρα! Εγώ στραμπουλάω κότες. Κάνω για το θέμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Και ρωτώ. Βαθμολόγηση δεν έχει; Σοβαρέψαμαν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. τό "στραμπουλάω κότες" έχει σάν νόημα συγγένεια μέ την φράση "πνίγω το κουνέλι"; γρήγορη απάντηση γιατί νυστάζω

    πως τά λέω όμως, είναι και αυτός ο usound που με εμπνέει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Nai, ΖΆΡΑ!ΕΊΝΑΙ ισοδύναμες εκφράσεις. ΄Οπως κι οι πιό κάτω:
    "την κουνάει την καμπάνα"

    * "το δαγκώνει το αντίδωρο"

    * "το σηκώνει το ράσο"

    * "την καταπίνει την κοινωνία"

    * "την κρατάει την τιάρα"

    * "το ψέλνει το ευαγγέλιο"

    * "το ευλογάει το γένι"
    Με κόλασες μεγαλοβδομαδιάτικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή