Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Ραντεβουδάκι


Ήταν διαδικτυακή η γνωριμία τους. Καιρό τώρα. Είχαν κουβεντιάσει πολλά . Σχεδόν τα πάντα. Απέμενε η προσωπική επαφή. Το κανόνισαν για το βράδυ.
Στο δρόμο κάτι τον έτρωγε. Τι θα έλεγαν? Αφού τα είχαν πει όλα! Θ άρχιζαν τα γλυκανάλατα? Ή θ’ αναμασούσαν τα ίδια?
Είχαν μιλήσει και τηλεφωνικά. Ήξερε τη χροιά της φωνής της. Πότε ήταν αμήχανη, πότε χαρούμενη, πότε σκεφτική. Όλα τα χούγια της τα ήξερε. Κι αυτή προφανώς το ίδιο.
Τι απέμενε άραγε? Να δει τη φάτσα της κι αυτή τη δική του. Και τί θ’ άλλαζε? Θα μάθαινε κάτι περισσότερο γι’ αυτήν? Όχι. Το πιθανότερο ήταν να κατέληγαν απλώς σε κάνα κρεβάτι.
Όταν τον χαιρέτησε, αιφνιδιάσθηκε. Δεν πίστεψε πως αυτή η γυναικάρα που χώθηκε αποφασιστικά στην είσοδο του μαγαζιού μπορεί να ήταν η ΔΙΚΗ του. Της είχε πει τι θα γύρευε . Κάποιον γραβατωμένο με λινό λαδί κοστούμι που θα καθόταν μόνος με ένα ποτήρι ουίσκι μπροστά του κι ένα πακέτο stuyvesant. Μπλε.
Μπαίνοντας, δεν έφερε γύρα με το βλέμμα της το μαγαζί. Κατευθύνθηκε γρήγορα προς το μπαρ κι έκατσε ‘κεί. Έξω από το οπτικό του πεδίο. Άρα, δεν μπορούσε να ήταν αυτή. Η δικιά του θα τον έψαχνε.
Η φωνή ακούστηκε πίσω απ’ το δεξί του ώμο. Η γνώριμη ,λάγνα, μελένια φωνή .
-Γεια σου!
Τινάχτηκε σαν κόμπρα. Είχε καταφέρει να τον αιφνιδιάσει!
Αμήχανα, έκανε τη γνωστή μαλακία. Σηκώθηκε και τράβηξε τη διπλανή καρέκλα με τα δυο του χέρια προς τα πίσω για να καθίσει. Σαν τον Καλλιβωκά σε ελληνική ταινία . Θα τον περνούσε για Ντιντή.
Το μαλλί ήταν όμορφα χτενισμένο, το μακιγιάζ ανεπαίσθητο, τα χείλη βαμμένα αχνά, το ταγιέρ προκλητικά σεμνό ή σεμνά προκλητικό. Κοσμήματα ελάχιστα, ίσα ίσα για να τονίζουν τα μακριά λεπτά δάκτυλα. Κι ένα κομψό ρολογάκι στον αριστερό καρπό που γλίστραγε σε κάθε κίνηση του χεριού της.
Σταύρωσε τα πόδια κι έστριψε ώστε αυτά να σχηματίζουν περίπου ορθή γωνία με το υπόλοιπο σώμα της. Μισός μηρός Αφροδίτης και δυο γάμπες βγαλμένες από έργο γλυπτικής αποκαλύφθηκαν. Ένα αραχνοΰφαντο καλσόν σκέπαζε την απεραντοσύνη τους.
-Είσαι καλά? ,ξαναρώτησε σκύβοντας προς το μέρος του. Το πάνω μέρος δυο σφριγηλών ημισφαιρίων τρεμόπαιξε. Σα να προετοιμάζονταν για το άλμα έξω απ’ το σφιχταγκάλιασμα των κουμπιών.
Αυτό ήταν. Έγειρε αργά το κεφάλι του και το απόθεσε στο μπούστο της.
-Αγκού!

82 σχόλια:

  1. Δεν μου κάνει. Είμαι μπουκωμένος τώρα.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλη χωνεψη, να προσεχεις τα πονακια, ελπιζω να μην εφαγε σκορδαλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λες? Γι αυτό ρεύομαι ακαταπαύστως?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κατι σε "ασεβεις"θα το'λεγα,Μπλουζ.Εισαι πολυ ζηλιαρης,ομως,αδελφε μου!Μα αμεσως την σκορδαλια σκεφτηκες?Μην δεις ανθρωπο να προκοψει....Βρηκε το υποκαταστατο της μαμας,ακου το "αγκου"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. τι να κανω... ομοιοπαθης και εγω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όλα στη μέση τα κόβεις. Απαιτώ να μάθω πώς αντέδρασε η κυριζογκόμενα με το ταγιεράκι και το ρολογάκι. Όσο γι αυτόν τον παλίμπαιδα, θα μπορούσε ίσως να καλύψει τη μαλακία που έκανε, φταρνιζόμενος στο καπάκι. Οπότε, αν του έλεγε η κυριλάτη «-τι είπες ρε μπέμπη ? -αγκού ? πά να την κάνω, ανώμαλε !», αυτός θα μπορούσε κάπως να δικαιολογηθεί :

    «-Μα όχι, όχι, δεν άκουσες καλά ! –Αψού είπα. Ναι,ναι,ναι,ναι, αψού ! Αυτό είπα ! Εχω αρπάξει ένα γαμημένο συνάχι, που με ταλαιπωρεί μέρες τώρα. Ιδού και τα Clarityne-D, ως απόδειξη! Να και το χαρτομάντηλο, μούσκεμα στη μύξα ! Αψού και ξανά αψού ! Αψού, λέμε !». Θα ‘φτυνε και καμμιά σιχαμερή ροχάλα στο πάτωμα -και καλά ότι έχει φλέμα- θα παράγγελνε κι ένα χαμομήλι για τα λαιμά του και θα καθάριζε.

    -Τι θα έκανε μετά η άλλη ? Το πολύ-πολύ να του έλεγε, «πα να φύγω, χλεμπονιάρη, θα με κολλήσεις μικρόβια, λεχρίτη». Τουλάχιστον, δεν θα του έμενε η ρετσινιά του «αγκού».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υποπτευομαι την συνεχεια,αλλα ειναι οδυνηρη για τον "ηρωα"μας:στο ακουσμα του "αγκου"η μακρυδαχτυλη αναφωνησε "ουγκ"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απο μεσα της ειπε:μα που τον πετυχα αυτον?Πολυ "γκαου"!!!


    Γμτ,πρεπει να φυγω,εχω οδοντιατρο.Μυριζομαι αγριο γλεντι και θα το χασω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλά, πήγαινε τώρα εσύ και θα σου πούμε τί έγινε, μη χολοσκάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και μετά, και μετά;

    Υποψιάζομαι ότι το ξαναγύρισαν στο ίντερνετ. Άλλη χάρη έχει το αγκού γραμμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πού να το δεις και παιγμένο, Απολογία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό αγάπη μου για να παιχτεί θέλει το Περοκέ του, τον Τσιβιλίκα του και την γρανίτα του,αλλιώς δεν έχει χάρη. Δεν θα αναδειχθεί. Όχι σαν αυτά τα επαναστατικά που πας και βλέπεις, που πρέπει μετά να ανοίξεις την εγκυκλοπαίδεια της τέχνης για να καταλάβεις τί ήθελε να πει ο ποιητής.

    Εδώ θέλουμε ωραίο και περιποιημένο αστικό περιβάλλον, ταγεράκια, ρολογάκια, λαδί κουστουμάκι. Να πάρουμε τον Λειβαδά, να κλείσουμε, τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Tούτος εδώ ο τύπος, ο "Αγκού", που λέμε, έχει μια διαφορετικότητα σε σχέση με προηγούμενους ήρωες θαυμαστών βιβλίων. Ξέρω : -Όλοι στο τέλος τα κάνουν θάλασσα. Του ενός του φταίει ο αναπτήρας, του αλλουνού πάλι ο αναπτήρας, του τρίτου τα τσιγάρα, του τέταρτου, γνωστού στην πιάτσα και ως "το Στραβό Πουλί" (όχι της νιότης, σκέτο στραβό πουλί) του έφταιγαν οι τρίχες και πάει λέγοντας. Για δες όμως αυτόν εδώ : -Πάει αράζει, πίνει το ποτάκι του, ούτε χολοσκάει για αέρια και για πέτρες, ούτε τίποτε. Κι όχι μόνο αυτό. Οι άλλοι "κόβουν" ο,τιδήποτε από ποδόγυρο και κάτω, γλουτιαία περιοχή και στρογγυλά ημισφαίρια. Μέχρι εκεί και μη παρέκει. Δεν άκουσα ούτε έναν απ' αυτούς τους κερατάδες, να εστιάζει πχ στους οφθαλμούς. Λέω 'γω τώρα. Τίποτε. Κάφροι σκέτοι. Αυτός εδώ, ο "Αγκού" πρόσεξε μέχρι και τα χέρια. Τεράστια επιτυχία. Giant Step, που θα 'λεγε κι ο Coltrane (που μου τον πηδήξατε, χτες). Άτσα ο Αγκού ! Παρατηρητικός, ο άτιμος. Χαλάει την πιάτσα.
    Κανονικά, λεπτομέρειες, όπως τα δάκτυλα των χειρών, μόνο κάποιος δικός μου σατανικός ήρωας θα μπορούσε να έχει προσέξει. Όμως, οι δικοί μου ήρωες, όπως κυνηγοί επικηρυγμένων τεχνικών αναλυτών, βετεράνοι της Λεγεώνας της Ξένων, παλαίμαχοι παπαγάλοι, οινόφλυγες ντεσπεράντος της Δύσης, αξύριστοι πιστολέρος της Sierra Madre del Sur, υπέρβαροι Άγγελοι της Κολάσεως με στραβωμένες μπιέλες, γρήγοροι metal κιθαρίστες, σαλταδόροι, σουλατσαδόροι, μπαλαδόροι ολκής και τελειωμένοι αλογομούρηδες, βυθισμένοι όπως είναι στα πάθη τους, δεν προλαβαίνουν ούτε να κατουρήσουν.Άσε που ποτέ, μα ποτέ, δεν πέφτει στον δρόμο τους μήτε γάτα θηλυκιά, ώστε να τους δοθεί τουλάχιστον μία ευκαιρία, τουλάχιστον να την προσέξουν. Μια ματιά, ρε αδελφέ. Δεν ευνοούν οι συνθήκες.
    Πες μου τώρα, ρε συνέταιρε, να χαρείς : -Πως διάολο το κάνουν αυτό οι δικοί σου ? Κάποιο κόλπο θα υπάρχει, δεν μπορεί. Άντε πες, γιατί μ΄εχει φάει η Λούκραινα ν΄ανεβάσω "λογοτεχνικό". Και ως τέτοιο, θεωρεί μόνον εκείνο που έχει "φλερτ" μέσα. Απ' τα πολλά Άρλεκιν θα το 'χει πάθει. Λέγε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Να σου πω. Το μυστικό είναι στο στυλ. Αν σκάσεις μύτη με πουλοβεράκι Ζάρα (καμιά σχέση με τον Ζαρατούστρα), κοστουμάκι Glou, παπουτσάκι λαϊκής και αγυάλιστο, ρολόι καταδύσεων με μπρασελέ, αμάξι κάγκουρα και βάδισμα Τραβόλτα ,είσαι χαμένος από χέρι. Αν ,αντιθέτως,η κοστουμιά είναι Ermenegildo Zegna (όχι σένια, βλάχο, Ζένια!), το ρολόϊ Vacheron Constantin (κονσταντέν, όχι κονσταντίν,τουρκόγυφτε!) , τ' αμάξι ALGA ROMEO COMPETITIONE καιτο πατούμενο Salvatore Ferragamo , το πιθανότερο είναι η γκόμενα να σκεφτεί: "ουάου, γαμώ!"
    Υ.Γ. Κι ο αναπτήρας Dupont, βεβαίως, βεβαίως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ποιο φλερτ,βρε?Πηξαμε στο φλερτ και στους ηρωες που ολο αυγο ταζουν κι ολο ελιτσες δινουν[στο κοριτσι].Το αυγο περιμενω κι αντ'αυτου πεσαμε στα καταστηματα prenatal!Μπιμπερο,πιπιλες,σαλιαρες....Μα ποιος ειναι,ο Κατελης?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η Λούκρη ανυπομονεί ν' ανεβάσουμε τσόντα! Έχει τρελλαθεί στη σιελόρροια. Σα λυσσασμένη σκύλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μα να ξεφυγουμε απο τους προβληματικους ηρωες!Μια δουλεια δεν μπορουν να ολοκληρωσουν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Θα είσαι σύ προφανώς η πρωταγωνίστρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Εγω ειμαι υπαρκτο προσωπο,τι δουλεια εχω με τους ηρωες-φαντασματα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Το αμαξι ALgA ROMEO εχει βγει απ'το ιδιο εργοστασιο που βγαζει και το ALGON?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ναι. Είχε πονοκέφαλο ο κατασκευαστής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Για τους ήρωές μου ρώτησα, άλλο ζήτημα μου προέκυψε : -Συνειδητοποιώ τώρα ότι φοράω ρολόι καταδύσεων με μπρασελέ και ότι πράγματι βαδίζω σαν τον Τραβόλτα. Έχω και κάνα δυό πουλοβεράκια Ζαρατούστρα. Λες να υπάρχει πρόβλημα ?

    Επίσης : Η Λούκραινα πήγε λέει στον οδοντίατρο. Ανησυχώ, σαν τον Miles κι εγώ, όταν πήγε ο Trane να φτιάξει τα δόντια του. Με τρώει η αγωνία :
    -Κι αν, μετά την αποκατάσταση, δεν μπορεί πιά η Λούκραινα να παίξει το άλτο της, όπως πρίν ?

    (μην ακούσω κανένα πονηρό υπονοούμενο, θα σας πάρει και θα σας σηκώσει, όλους)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ποιόν οδοντίατρο ρε? 7 ΏΡΕΣ στον οδοντίατρο? Επί τόπου τις φτιάχναν τις μασέλλες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ναι επιτόπου, γιατί ? Τα πέταλα επιτόπου δεν τα φτιάχνει ο πεταλωτής ? Μπορεί να της πεταλώσανε την κάτω γνάθο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Θα μου μεινουν τα μπασα,μην κολλας.

    Το ρολοϊ,και μαλιστα καταδυσεων,τι το θελεις?Κανεις καταδυσεις?Αποφασισε ποιο θεμα ειναι ζωτικο,οι καταδυσεις στο νερο η στα πληθωρικα καλλη των κυριων που περιγραφει ο συνεταιρος σου κι αναλογως πραξε.Οσο για τα πουλοβερακια,χαρισε τα σε κανεναν ασχετο που αγνοει την σημειολογια της φιρμας zaratustra.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. -Κάνω καταδύσεις στο ΧΑΑ, έχεις πρόβλημα ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Εχετε δει γιατρο να κλεινει ραντεβου και να ειναι συνεπης στην ωρα?Μιαμιση ωρα αναμονη με ειχε,βλαστημησα!Το πεταλωμα αλλη μερα θα γινει,παντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Να σου πω, με Σένια κοστουμιά, ρολόϊ Κωνσταντινάτο και πατούμενο Ελ Σαλβαδόρ, πιστεύεις ότι το σώζω κάπως το πράγμα ?

    Με το βάδισμα όμως, δεν ξέρω τί να κάνω. Σκέτος Τραβόλτα. Γαμώτο, αφού όλη την ώρα μου 'ρχεται να πετάξω το σακκάκι μου στο κοινό. -Μήπως να το πέταγα καλύτερα στα σκουπίδια ? Ζαρατούστρα κι αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Δεν ξέρει από δημόσιες σχέσεις προφανώς ο οδοντίατρος. Τέτοια δυσφήμηση δεν την αφήνεις τόση ώρα στο σαλόνι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ωραίος ο ήρωας doc, κατέληξε στο στράτα - στρατούλα, τον πέθανες πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Γιατί ρε γέρο? Έχει κάνει προόδους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Προόδους κάνει, νερό δεν πίνει όμως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Σωστα,ακουμπησε λιγακι αυτην τη φορα.Οχι σαν τις προηγουμενες που μονο εβλεπε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Μέχρι να τον ακουμπήσει έχει πολλά επεισόδια ακόμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ναι αλλά τον βγάζεις ραντεβουδάκι με το μπιμπερό στο στόμα τον έρμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Δε λες καλά που δεν έχει και ακράτεια ο Αγκού, να φοράει και πάνες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Θα τον ενηλικιωσει καποτε,Γερο.Ελπιζω να το προφτασω οσο ακομα ζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ναι αλλά με πάνα-βρακάκι από κάτω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Άμα μεγαλώσει ο Αγκού ,φυλάξτε τα κωλαράκια σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Όλο και βελτιώνεται ο πρωταγωνιστής της ιστορίας! Κάτι δοκίμασε αυτή τη φορά!
    Τώρα δεν ζει και ο Παπαγιανόπουλος να του πει "χούφτοστη χούφτοστη!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Σε λίγο καιρό θα σε μάθει και τα υπόλοιπα φωνήεντα ο Αγκού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Προτιμώ τα υπόλοιπα φωνήεντα να μου τα μάθει η μαμά που κάνει γιόγκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Το "χουφτοστη" από πού προέρχεται?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ολοκληρος αντρας,βρε Γερο,δεν τα ξερεις ακομα τα φωνηεντα?Μηπως εννοεις να τα κανεις μια καλη επαναληψη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Η μαμά μπορεί να τα διδάσκει αλλιώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. "χουφτωσ' την!" θα πω στο προσεχές ανάγνωσμα γιατί κι εκεί ψιλιάζομαι ότι δεν θα φτάσει μακριά η βαλίτσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ρε συνέταιρε, πού είναι η Νάντια? Λες να είναι μικροβύζω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Μια δοκιμη θα σε πεισει,Γερο,σωστο σε βρισκω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Σωστη η επισημανση του swear , για τα ματια ουτε λεξη.


    προτεινω αλλαγη τιτλου : Ο μπομπιρας ξεπορτισε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Εγω μια απορια την εχω : ο μπεμπης φορουσε λινο κι αυτη καλσον .

    για το τελος , καμια απορια: ή εφαγε χαστουκι αυτος ή την εκανε η κυρια .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. nantia πως μπαίνεις έτσι φουριόζα εδω μέσα! Πρώτα θα μελετάς ένα μισάωρο το όλο ποστ μαζί με τα σχόλια, όπως κάνω εγώ και μετά να γράφεις το πρώτο σχόλιο. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Και τί ήθελες δηλαδής? Να φοράει το καλσόν ο μπέμπης?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. evie, η αληθεια ειναι οτι παντα τα διαβαζω ολα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. οταν ειναι εποχη για λινο, το καλσον δε φοριεται ! χαχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. α! εσυ είσαι γρήγορη!!! αλλά και πάλι σου ξεφεύγουν δεν τα διαβάζεις όλα, πηδάς κεφάλαια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Καλα σου λεει,το λινο ειναι καλοκαιρινο υφασμα.Το κολαν[οχι καλσον,ελεος!,καλσον ειναι το σωβρακο]ειναι χειμερινο.Πως τα συνδυασες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αν κι εδω που τα λεμε,αλλος κρυωνει ακομα και φορα χειμερινα κι αλλος εχει φουντωματα και φορα λινα.Αυτην την εποχη,ολα φοριουνται.Σωστος,λοιπον,ο συγγραφευς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Τί είναι το καλσόν? Σώβρακο? Ε, παράγγειλέ μου μια ντουζίνα τότε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Την εχει δηλωσει τη φιρμα,σε ανυποπτο χρονο,Ναντια:Calbin klein.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Ναι .Calbin. H Λούκρη παρακολουθεί τα σώβρακά μου και μπερδεύει τα σύμφωνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή