Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Ο κύριος Σκαμβουράς


Η “Μουσική των Νερών”. Θέμα ελεύθερον. Καθίστε επάνω από μια γέφυραν και ακούστε την. Προσοχή, μόνο, να μην πέσετε στο ποτάμι... Ο κύριος Σκαμβουράς δίνει με αγάπη το θέμα, με αγάπη, μα αμέσως πικραίνεται. Του αρέσει αυτό το θέμα. Κάθε θέμα, που έχει μέσα ποτάμι, του αρέσει. Μα έρχεται ο Καθηγητικός Σύλλογος, με μια φωνή ξερή και κατασπαράζει αλύπητα όλη την ποίηση στην καρδιά ενός φτωχού καθηγητή.
Διάλεξε σου λέει, όποιο θέμα θέλεις -δικαίωμα σου-αλλά στη γλώσσα, προσοχή! “όσον αφορά την γλώσσαν”.
κύριος Σκαμβουράς: - Λοιπόν, απαιτώ ολίγων λεπτών απόλυτην σιγήν. Μίαν σύστασιν. Προσοχή εις την γλώσσαν. Δια τα πάντα είσθε ελεύθεροι,. Όσον αφορά όμως την γλώσσαν, εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να γίνει ανεκτή οιαδήποτε γειτνίασις προς τα διάφορα βαρβαρικά εκείνα ιδιώματα, άτινα σύρουσιν το πατροπαράδοτον γλωσσικόν μας όργανον εις τον ρύπον των τριόδων. Επιβάλλεται, όθεν, η σχολαστική αποφυγή τοιούτων γειτνιάσεων και η μετά πάθους πρoσήλωσις προς τα αρχάς της επισήμου γλώσσης, η προσήλωσις, δηλονότι εις την επίσημον γλώσσαν του Κράτους, την καθαρεύουσαν. Προειδοποιώ, όθεν, και απειλώ. Εις τον παραβάτην θα είμεθα απηνείς! Και, τώρα, συνεχίστε την εργασίαν σας.
Έλα, εσύ, τώρα, ο καθηγητής -και να είσαι νέος καθηγητής κι όλο κι όλο που λατρεύεις να είναι τα “βαρβαρικά αυτά ιδιώματα”- και να μην πικραθείς... Μα τα παιδιά τίποτα δεν καταλαβαίνουν απ' τη λύπη του καθηγητή τους. Καταλαβαίνουν μονάχα ότι τούτη η έκθεση δεν είναι σαν τις άλλες. Ότι είναι “θέμα ελεύθερον”, πώς το λένε... Μπορούν να γράψουν το θέμα όπως θέλουν. Ότι δεν θα τυραννούσαν το κεφάλι τους να θυμηθούν πώς το είπε ο καθηγητής, με τι λόγια και με τι εικόνες. “Γράψτε ό,τι σας αρέσει. Φτάνει να το γράψετε με δικά σας λόγια. Μόνο ξέρετε... το βαρβ... δηλαδή... όσον αφορά τη διάλεκτον, γνωρίζετε...” -“Μα και βέβαια γνωρίζουμε” κύριε Καθηγητά! Εμείς πια είμαστε μορφωμένοι άνθρωποι κι ένας μορφωμένος άνθρωπος πρέπει να σέβεται τη μόρφωση του! Και βέβαια -πώς όχι;- Τώρα πια... και βέβαια, σας καταλάβαμε, κύριε καθηγητά”.
κύριος Σκαμβουράς: Έχετε δυο ώρες. Ελπίζω ότι επαρκούν. Τονίζω ότι δεν τίθεται κανένας περιορισμός ως προς την έκταση .
Το βράδυ ο Μέλιος ξαναμέτρησε άλλη μια φορά την αποκοτιά του. Αν τον διώχνανε απ' το Γυμνάσιο; Αυτή ήταν μια ανταρσία! Ποιος είσαι εσύ, νεαρέ, που παίρνεις το θάρρος να τσαλαπατάς έτσι τους κανονισμούς του σχολείου; Ο κύριος Γυμνασιάρχης ονομάτιζε τον εαυτό του “θεματοφύλακα”. Όποιος δεν συμφωνούσε, έπρεπε να φύγει.
Ο κύριος Σκαμβουράς ήρθε το πρωί ωχρός, σαν να πάλεψε όλη τη νύχτα με τη θέρμη. Με ποιον έπρεπε να συμφωνήσει; Με τον κανονισμό ή με τη συνείδηση του; Η πρώτη ματιά που έριξε ήταν κατά το μέρος του “επαναστάτη”. Το βλέμμα του ήταν μπερδεμένο... “εύγε και αλίμονο” μαζί, ζυμωμένα.
κύριος Σκαμβουράς: Εν γένει... είπε στα παιδιά. Η εργασία σας υπήρξε ενδιαφέρουσα. Αισθάνομαι την υποχρέωση να συγχωρήσω ακόμη και ορισμένες χυδαιότητες, κύριε Δακρυτζίκε. Εν γένει δεν εματαιοπόνησε κανείς σας. Μόνο... είμαι καταλυπημένος επί μιας περιπτώσεως, κυρίως όχι λυπημένος... αλλά μάλλον αμήχανος. Αφήνω να κρίνετε εσείς. Από αυστηρό επαγγελματικό καθήκον είμαι υποχρεωμένος να στιγματίσω μιαν πράξη που -κρινόμενη εις τα στενά σχολικά πλαίσια- αποτελεί μια καθαρή παρεκτροπή. Δηλαδή, είμαι υποχρεωμένος να μεταφέρω εδώ απόψεις, που απορρέουν από τους κανονισμούς του σχολείου. Η έκθεση, για την οποία πρόκειται να σας μιλήσω... για να είμαι ακριβολόγος, δεν εκρίθη κακή, αλλά απαράδεκτη. Βλέπετε το σχολείο διέπουν ορισμένοι κανονισμοί πέραν των οποίων δεν έχει θέση η επιείκεια. Όλα αυτά. φυσικά, είναι ιδέες και έννοιες υποχρεωτικές για όλους, ακόμα και για όσους διαφωνούν - θα έλεγα ακόμη και για όσους πονούν. Δεν είναι θέμα κακής βαθμολογίας. Το σχολείο δεν βαθμολογεί κακώς, απλώς αρνείται βαθμολογίαν. Το σχολείο όμως, πρέπει να εξηγούμεθα... Όχι και εγώ.
Τι τρέχει, κύριε; φωνάζουν τα παιδιά. Δεν καταλάβαμε.
Ο Σκαμβουράς τους κοίταξε περίλυπος... Αναστέναξε.
κύριος Σκαμβουράς: Θα προσπαθήσω να γίνω αντιληπτός, είπε.
Ζούπηξε το δάχτυλο του πάνω στην έδρα, ψάχνοντας με μεγάλο κόπο να ξεδιαλέξει τα λόγια του. Όλοι τον κοιτούσαν με ξαναμμένα μάτια. Ξαφνικά απ' τα πίσω θρανία έγινε κάποιος σαματάς. Ο Σκαμβουράς ρώτησε με τα μάτια. Μια βραχνή, μπερδεμένη φωνή, κάτι άρχισε να λέει. Ο Σκαμβουράς έβαλε το χέρι του στ' αυτί.
Δακρυτζίκος: Φταίω... είπε η φωνή. Λέω όλη την αλήθεια.
κύριος Σκαμβουράς: - Τι είναι, Δακρυτζίκο; ρωτά παραξενεμένος ο Σκαμβουράς.
Δακρυτζίκος: -Δε μου 'ρχότανε αλλιώτικα κύριε. Είπα κείνο που είδα. Δηλαδή, κάτι γριάδια να χύνουνε τα καθίκια τους. Τι φταίω γω; Και πώς έπρεπε να το πω; “Γραία τις εθεάθη μετα καθικίου ανά χείρας;” Αν δεν κάνει, ας μην κάνει. Είδα κι ένα γαϊδούρι, που του είχανε μπηγμένη μια σημαία στη μπάκα. Κι είδα κι ένα μεθυσμένο που ξερνούσε στο ποτάμι κι έλεγε “ώρα καλή, φασουλάκια μου, ώρα καλή, μπομποτίτσα μου... πέστε τα χαιρετίσματα στον απόπατο... Κι εσύ, κρασάκι μου, καλόν κατευόδιον”. Τι φταίω γω, κύριε;
Ο Σκαμβουράς απόμεινε άφωνος.
κύριος Σκαμβουράς: -Χρηστίδη... του λέει με αγάπη... Σ' ευχαριστώ! Είμαι... είμαι... Όχι δεν πρόκειται για σένα, παιδί μου. Και βέβαια συμφωνώ, ότι δεν είναι ωραία όλα όσα είπες. Χαίρομαι όμως, σχεδόν συγκινούμαι... που το ομολογείς... Σ' ευχαριστώ. Ωστόσο δεν πρόκειται γι' αυτό. Σε παρακαλώ, όμως, συνέχισε και στο μέλλον να είσαι πάντα ειλικρινής.
Χαμωλιάς: - Τι φταίω εγώ;... είπε τώρα μια άλλη φωνή.(Τι μέρα ήταν αυτή!)
κύριος Σκαμβουράς: - Κι εσύ Χαμωλιά;
Χαμωλιάς: - Τι φταίω; Αφού πάνε και ρίχνουνε τις ψόφιες κότες στο ποτάμι... Και κατουράνε κιόλα!... “Ουρούσιν το ψιλόν τους ούρος!” Αν άλλοι είναι τρελοί και πάνε και ψαρεύουνε παπούτσια, τι φταίω γω; Μια μέρα είδα και μια καρέκλα μέσα - ποιος του είπε του καφετζή να τη βάλει άκρη άκρη; Εγώ μόνο που την άγγιξα... να, μόνο με το μικρό μου δακτυλάκι... Πού ήξερα ότι ήταν... κουτσή και θα 'πέφτε “εντός του ύδατος”. Να... που τα είπα όλα.
Ο καθηγητής τον άκουσε σωπαίνοντας.
κύριος Σκαμβουράς: Δε σε μαλώνω... του είπε στο τέλος. Ίσα ίσα, προσπαθώ να σας απαλλάξω από τις τύψεις σας. Δεν πρόκειται, όχι, γι' αυτό, παιδιά. Η έκθεση, για την οποία σας μιλώ, δεν έχει τέτοιες τολμηρότητες. Είναι ένα πρότυπον γραπτού λόγου, ένα αληθινό σχολικόν αριστούργημα. Το σφάλμα της είναι -αν μπορεί να θεωρηθεί σφάλμα- ότι είναι διατυπωμένη εις γλωσσικόν ύφος το οποίο αποκρούει ο Σύλλογος των καθηγητών, προεξάρχοντος του κυρίου Γυμνασιάρχου. Για να εξηγηθώ σαφέστερα, η έκθεση αυτή είναι γραμμένη στην κοινή γλώσσα του λαού... δηλαδή στη Δημοτική... δηλαδή στην ελληνική γλώσσα.
Μέλιος: -Με συγχωρείτε, κύριε καθηγητά, αλλά τότε πρόκειται για μένα! φώναξε ο Μέλιος και βρέθηκε όρθιος. Τα μάτια του -πριν σηκωθεί- είχαν στραφεί σαν αστραπή πίσω και γέμισαν φως.
κύριος Σκαμβουράς: -Ναι, Κάδρα... Για σένα, πρόκειται, παιδί μου. Δεν σου αποκρύπτω την ψυχική μου αναστάτωση. Τέλος πάντων...Εν γένει... εγώ, προσωπικώς, και εις πείσμα κάθε θυσίας, θα βαθμολογήσω σύμφωνα με... την προσωπική μου συνείδηση.
Ο Μέλιος ξεκίνησε να πάει να την πάρει.
κύριος Σκαμβουράς: Όχι... είπε ο Σκαμβουράς. Έχω να εκπληρώσω μια προσωπική υποχρέωση, τόσον απέναντι της τάξης σας όσο και απέναντι της συνείδησης μου. Πήγαινε, παιδί μου, στο θρανίο σου.
Ο καθηγητής σκούπισε μ' ένα μαντίλι τα μελίγγια του. Ύστερα τους κοίταξε όλους μ' ένα ταπεινό παρακάλιο.
κύριος Σκαμβουράς: Σας παρακαλώ... είπε, να μην κάνετε κανένα θόρυβο...
Ύστερα άνοιξε το τετράδιο, το 'στρωσε με την παλάμη του, κι άρχισε να το διαβάζει με προσοχή και αγάπη:Πέρα απ' τα βυσσινιά, ουρανομίλητα βουνά ξεκινάει το ποτάμι του χωριού μας. Έχει να κάνει ένα δρόμο γεμάτο σκαλοπάτια και να πάει να χυθεί κάτω στην ανυπόμονη θάλασσα. Κάτι πουλιά το κυνηγάνε κι ύστερα κουράζονται και μένουν. Κείνο δε μένει. Τρέχει και ψέλνει, τρέχει και καλοναρχά, τρέχει και ποτίζει. Περνά από ένα σπίτι... Είναι παλιό, με σταχτιά ντουβάρια. Κι ένα δέντρο. Ποτίζει το δέντρο και το σπίτι. Το δέντρο το θέλει το νερό, το σπίτι δεν το θέλει. Είναι μια άρρωστη μέσα, γι' αυτό. Μια άρρωστη που αποβραδίς θέλει να πεθάνει και το πρωί φωνάζει: “Γλιτώστε με!” Τη λένε Σέβδω. Η εικόνα είναι αυτή. Απέξω περνάει ένα ξυλένιο γεφυράκι. Ένα πετεινάρι πηγαίνει κάθε μέρα και μετρά το μπόι του - αν μπορέσει να πέσει. Είναι δέκα μέρες τώρα που η άρρωστη βρίζει το χάρο. Κείνος χαμογελάει... “Άστηνα, λέει. να 'ρτει παρακαλώντας”.
Η γριά καρφώνει τα μάτια στο ταβάνι... “Έλα, άγγελε... εσένα, λέω, σπλαχνικέ, πάρε με”. Ο άγγελος φτεροκοπάει απέξω και δεν μπαίνει. Η καημένη η γριά... κι έχει κι ένα δύσκολο όνομα. Ήρθε στον κόσμο για να πιει νερό, κι ήπιε φαρμάκι. Αντίς για κόρη, γέννησε μια κόλαση, που την παίδεψε, όπως ο μύλος το σπυρί το στάρι. Και τη βάφτισε Ουράνα - κρίμας στ' όνομα. Στο μέσα καμαράκι κάθεται ένα μικρό γυμνασιόπαιδο. Έχει θέρμες. Κανείς δεν το γιατρεύει, μα ούτε και το θέλει. Κείνος είναι άρρωστος από την αρρώστια της γριάς. Ακούει τα παράπονα της και δεν ξέρει τι να κάνει, γιατί είναι η πρώτη φιλενάδα του. Θέλει να τη γλιτώσει και δεν ξέρει πώς.
Η Ουράνα λέει: “Τα καλύτερα γιατρικά τα πουλάνε στα μνήματα”. Το παιδί την ακούει και θέλει να της κάψει το στόμα μ' ένα δαυλί. Θέλει να γλιτώσει τη φιλενάδα του, μα πώς να το κάνει; Γυρίζει και πουλά κουλούρια μ' ένα καλάθι, για να μαζέψει λίγες δραχμές, να της πάρει γιατρικό. Γυρίζει παραπονεμένος μες στα σοκάκια και φωνάζει: “Πάρτε κουλούρια... είναι πολύ φρέσκα”. Η φωνή του κλαίει, μα τα παιδιά τον περιγελάνε. Δεν καταλαβαίνουνε τι θα πει: Πεθαίνει η φιλενάδα του. Γιατί να είναι τόσο άσκημος ο κόσμος; Έρχεται και μανταλώνεται μες στο καμαράκι κι η φωνή του ακόμη κλαίει μονάχη της στο δρόμο: “Πάρτε ένα κουλούρι, πεθαίνει η γριά...”
Το μεσημέρι η ψυχή του πλαντάζει και κατεβαίνει στο σοκάκι. Πάει σύρριζα σύρριζα στο ποτάμι. Ένα σκυλί περνάει απ' το γεφύρι, με πένθος στο ποδάρι. Φαίνεται πως το 'χει απ' τη μάνα του. Γιατί να πεθαίνουνε οι άνθρωποι; Άδικα, ρωτά το ποτάμι. Κείνο τρέχει απελπισμένο και φωνάζει “πνίγομαι, πνίγομαι, πνίγομαι!” Έχει δίκιο. Πιο κάτω γκρεμίζεται από 'να βράχο και βγάζει απ' το στόμα του αφρούς. Μα οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τίποτα και το λένε “καταρράχτη”. Γελούνε. “Τι ωραίο ποτάμι...!” λένε. Πότε θα καλυτερέψουνε οι άνθρωποι; Πότε θα γίνουνε λιγάκι πονετικοί για τους άλλους; Γιατί τώρα δεν είναι καθόλου
Μια Ουράνα είναι όλη η πόλη. Δε σ' αφήνει ούτε να πεθάνεις γλυκά. Μια ακαταστασία είναι αυτό που λένε πόλη. Ένας εδώ σκάβει λάκκους για πεθαμένους. Και πιο πέρα άλλος σκάβει λάκκους για κρεμμύδια. Πιο πάνω, σ' ένα αλώνι, παντρεύουν μια ντροπαλή και την κάνουν να σκύβει πολύ τα μάτια της. Ρίχνουν και τουφεκιές για να το μάθουν όλοι. Απ' την άκρη της πολιτείας περνάει η αμαξοστοιχία του μεσημεριού. Το τρένο κουδουνίζει ολάκερο, σαν κασόνι γιομάτο γυαλικά. Κάτι έμποροι φτύνουνε απ' το παράθυρο.
Γιατί είναι τόσο κακό σ' αυτόν τον κόσμο να πουλάς κουλούρια; Αυτό κανένας δεν του το εξήγησε.
“Η μουσική των νερών” λέει ο δάσκαλος. Δεν έχουν νερά οι μουσικές! Πεθαίνει η Σέβδω. Αυτό ξέρουμε. Και τα νερά κλαίνε, σαν μικρά αγγονάκια που δεν ξέρουνε γιατί κλαίνε- γι' αυτό και κλαίνε περισσότερο. “Μπάμπω... μόνο ένα λεμόνι μπόρεσα ν' αγοράσω... λέει το παιδί λυπημένο στη γριά. Δεν αγοράζουνε κουλούρια”. Η Σέβδω γυρεύει το λεμόνι, σαν το μωρό, το βυζί. Αχ... γιατί να πεθαίνει κανείς με τόσο φαρμάκι στη γλώσσα;... Το σκυλί πάλι περνά με το πένθος στο πόδι. Μήπως το 'χουνε για θελήματα στο νεκροταφείο;
Στο σπίτι της Σέβδως ανάψανε τη λάμπα. Η Ουράνα τα βάζει με το χάρο, που αργεί. Το παιδί χώνεται μες στα στρωσίδια και κλαίει. Μια καμπάνα χτυπάει σαν να πονά. Η Σέβδω δεν μπορεί να κάνει το σταυρό της και οδηγάει το χέρι της το παιδί. “Στο όνομα του Πατρός - του Υιού -και του Αγίου Πνεύματος - Αμήν”. Ύστερα το παιδί γαντζώνεται στο ρούχο της. “Δε θέλω, Σέβδω... της λέει. Μη! Δε θέλω να πεθάνεις!...” Η Σέβδω τον ακούει και παρακαλάει να την αφήσει “ν' αφουγκραστεί”. Μα η Ουράνα καβγαδίζει. Ολοένα καβγαδίζει με το Χάρο. Το σκυλάκι με το πένθος ξαναπερνά για τελευταία φορά απ' το γεφύρι. Τα μάτια του παιδιού ματώσανε. Ποιοι κάνανε τις Ουράνες; Και τους Χάρους; Και την απονιά; Ποιοι κάνανε την απονιά; Ο χάρος είναι κακόψυχος, αφού συμφωνάει με την Ουράνα. Κι είναι ψέματα πως τα ποτάμια τραγουδάνε. Τα ποτάμια είναι τα δάκρυα των βουνών. Κι είναι οι ψιχάλες απ' τα δάκρυα των ανθρώπων, που χάσανε τη χαρά τους. Τα μεσάνυχτα ήρθ' ο παπάς με το θυμιατό του.
-Τ' είν' αυτό; ρώτησε η Σέβδω και τινάχτηκε.
-Τίποτα, Σέβδω... Είναι η Θεία Μετάληψις.
- Λεμόνι θέλω! Δεν έχει το αγόρι άλλο λεμόνι; Δε θέλω μετάληψη!
- Είναι τα άχραντα Μυστήρια, Σέβδω... είπε ξανά ο παπάς.
- Θέλω λεμόνι! Πού είναι το παιδί, να μου δώκει λεμόνι; Αυτό θέλω. Το δικό σου στέλνει στον άλλο κόσμο. Δε θέλω!
Ο παπάς την κοινώνησε χωρίς άλλες κουβέντες, σκόρπισε λίγη δροσιά με το δεντρολίβανο κι έφυγε. Το παιδί γαντζώθηκε πάνω στα ρουφηγμένα στήθια της και έκλαιε σαν να το δέρναν. Την αυγή η Σέβδω κύλησε σιγά σιγά στον άλλο κόσμο• και πάγωσε. Το παιδί πήγε ξεσκούφωτο να κλάψει έξω. Ήθελε να κλάψει δυνατά. Να τινάξει τα χέρια του μες στο σκοτάδι. Γιατί τα 'καναν όλα τόσο άσκημα, τόσο άδικα, τόσο πικρά; Έψαξε με τα χέρια και βρήκε τα χόρτα του ποταμού. Ύστερα κάθισε με τα γόνατα. Έσκυψε στον παλιό του φίλο και προσπάθησε ν' ακούσει το τραγούδι του... Ήταν θολό, βαθύ, ίδιο με την ερημιά, ίδιο με το θάνατο. Και τότε κατάλαβε ότι αυτή ήταν η μουσική των νεκρών. Μια μουσική που βγάζουν τη νύχτα οι καλαμιές... Είναι τα τραγούδια που λένε τη νύχτα οι μητέρες στ' άρρωστα μωρά... οι φωνές που βγάζουν, μες στον άξενο κόσμο, τα ολομόναχα παιδάκια...
Η φωνή του καθηγητή σώπασε βουρκωμένη. Τα κορίτσια κλαίνε. Κλαίνε και τ' αγόρια. Μόνο οι “Πέρσες” κλοτσάνε, γιατί δεν ξέρουνε να κλάψουνε. Η Αγράμπελη είναι ένα μικρό λουλούδι που τρέμει στ' αεράκι. Το μικρό της σώμα έπλεε μες σ' ένα ζεστό σύννεφο, χωρίς χέρια, χωρίς πόδια. Αγράμπελη... ένα όνειρο φορτωμένο άνοιξη. Ο Μέλιος ονειρεύεται ολόρθος. Ονειρεύεται κεράσια, τραγούδια με ψιλές φωνές, βάρκες, που αρμενίζουν μες στα χρυσάφια. Ξαφνικά ξεσπούνε παντού χειροκροτήματα. Ο καθηγητής κρεμνά τα χέρια. Το κουδούνι χτύπησε. Αδειάζει σιγά, τελετουργικά, η αίθουσα.. Ο Σκαμβουράς πάει ως την πόρτα, κλειδώνεται από μέσα, και ξαναγυρνά στην έδρα του. Θέλει να μείνει μόνος, ολομόναχος...

144 σχόλια:

  1. Το διαβασα στα δωδεκα. Ημουνα σαν υπνωτισμενος για μερες. Απο το βιβλιο και ειδικοτερα απο αυτο το αποσπασμα.
    Περυσι το διαβαζε η κορη μου. "Επαθε" το ιδιο.
    Σκαναρισε αυτο το κομματι και μου το εστειλε με μέιλ νομιζοντας οτι δεν το ηξερα.
    .....
    Ισως (αλλα χωρις να ειναι και σιγουρο) ετσι εξηγειται και το μενος μου εναντιον "γλωσσαμυντορων"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε, εγώ βούρκωσα ακόμα και τώρα. Γέρασα, φαίνεται.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγω νομιζω οτι τα παιδια που εχουν διαβασει αυτο το βιβλιο το κουβαλουν παντα μεσα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωχ! Τί 'πες τώρα? Σαν και του λόγου μας θα γίνουν?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έσπασε ταμεία ο Σκάμπουρας. Αμ, να πείς ότι δε στο 'πα ? -Στο 'πα.

    Μαζευτήκατε εδώ μέσα δυο-τρείς Δακρυτζίκοι και κλαίτε τη μοίρα σας με μαύρο δακρυτζίκο.

    Άσχετο : Ρε συ συνέταιρε, όταν το πρωϊ σε έστειλα σε αποστολή στο blog αυτής της μυστήριας της Closer, ήμουν σαφής :
    "Τράβα να της το διαλύσεις"

    Εσύ τί άκουσες ? "-Τράβα να σαλιαρίσεις"? Ε? Για πες μου.

    Γαμώτο, όλα εγώ πρέπει πιά να τα κάνω εδώ μέσα ? ΚΑΙ γράψιμο KAI δημόσιες σχέσεις ΚΑΙ πειθαρχικό έλεγχο ΚΑΙ νταβατζιλίκι σε άλλα Blogs ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΚΑΙ σοβαρές μουσικές επιλογές ΚΑΙ προώθηση χρηματιστηριακών θεμάτων ΚΑΙ πομπάρισμα χαρτιών ΚΑΙ δυναμική παρουσία στο φόρουμ ΚΑΙ ΚΑΙ ΚΑΙ ΚΑΙ....

    Νισάφι πιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άσε πιά, που εξαιτίας αυτουνού του Σκάμπουρα, κάθμομαι τώρα μόνος μου να γράφω σχόλια στον εαυτό μου, σαν τον Καλογήρου, ώστε να φαίνεται ότι υπάρχει κάποια κίνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και τέλος, θα σε παρακαλούσα να μην ξανανεβάσεις θέμα με Σκάμπουρα και Κάνγκουρα, διότι ο κόσμος έχει ήδη αρκετά στο κεφάλι του και δε γουστάρει να κόβει φλέβες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αμ! το άλλο που το βάζεις! Βάλθηκε να με βάλει στο τρυπάκι να ανακαλύπτω τι ΔΕΝ έχω διαβάσει στη ζωή μου, ούτε Καραγάτση, ούτε Λουντέμη, μα ήθελα να ήξερα τι μας μάθαιναν σε εκείνο το σχολείο, ή έλειπα όταν τα έλεγαν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλά, Λουντέμη μήτε που τον άγγιξα ποτέ μου. Είχα μυριστεί ότι είχε πολύ δακρυτζίκο μέσα και δεν τα μπορώ τα ζουμιά.
    Ο Καραγάτσης είναι άλλη περίπτωση. Γουστάρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τελικά, πρέπει να αναγνωρίσω στον συνέταιρό μου ότι υπήρξε πρωτοπόρος στο θέμα "γυναικεία οπίσθια".
    Σχολή ολόκληρη δημιούργησε. Ο Χάρος, κλασσικό παράδειγμα μαθητή, με το τολμηρό έργο "Τορνευτά Οπίσθια".
    Και άλλοι, πολλοί.
    Μεγάλος Δάσκαλος ο Usound, κι ας τον έκαψαν στην πυρά του Capital. Άνοιξε το δρόμο για όσους δειλά ακολούθησαν.
    Και κατά βάθος ευαίσθητος, εάν κρίνω απ' αυτόν τον Σκάμπουρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μια χαρά άνθρωπος είναι ο συνέταιρός σου Swear, τον είχα κόψει από την αρχή! Χαράζει δρόμους, προηγείται, πως το λένε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στα 12-13 θυμάμαι που διάβαζα Λουντέμη. Μέχρι να τελειώσει το βιβλίο που διάβαζα, έκλεινα την πόρτα του δωματίου και έβγαινα όταν το τελείωνα, μετά από 3 μέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εξαιρετικος ο Λουντεμης,τρυφερος,γεματος αγαπη για τον Ανθρωπο,ακομα και για τα ανθρωπομορφα τερατα ειχε μια καλη κουβεντα.Απολαυση η αναγνωση των εργων του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. … δεν φταίμε σε τίποτα και φέρτε πίσω τους Κουτάλλικα …

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κορυφαίος Λούκρι! Πολλά μου θύμισε αυτό το κείμενο της έκθεσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τελικά, όλοι στα δώδεκα διαβάζατε Λουντέμη. Εγώ στα δώδεκα είχα ξεκοκαλίσει τον Πάπυρο, τη Δομή, τα άπαντα του Φιοντόρ και όλη τη χρυσή συλλογή "Αγόρι", με Ελ Ζαμπάτο, Ρόϋ ξαναγυρίζει και Δικαστή Ντρέντ.

    Απ' όλα αυτά, μόνο ο Δικαστής Ντρέντ μου 'μεινε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. "Ποιοι κανανε την απονια?"
    Αυτη η φραση ειναι η πιο χαρακτηριστικη του Λουντεμη.Απ'ολο του το εργο αυτη η απορια ξεπηδα.Τον βασανιζει η κακια των ανθρωπων,παντα ομως βρισκει τροπο να δικαιολογησει τ'αδικαιολογητα.Τρυφερος ακομα κι απεναντι στους πιο σκληροκαρδους ηρωες του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεν τολμώ να λείψω απ' το μπλογκ μην μου το κάνει κωλοχανείο ο συνέταιρος. Φρόντισα ν' αφήσω βάρδια τον mc, αλλά αυτός κάπου σορτάριζε και κορτάριζε. Τον άλλον τον Πρωτεσίλαο τον έχουν φάει οι γκόμενες. Τι μου απέμεινε? Η πιστή Λούκρη. Ωρέ, κατάντια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ωχ, Λούκρη άμα είναι να μας τα ζαλίζεις όλη νύχτα με την απονιά, την κακία και την τρυφερότητα, χέστο.

    Ι have bad news for ya babe : Ο δικός σου, ο Usound ντε, έμεινε χωρίς υπολογιστή για καμμιά βδομάδα. -Ξέρεις τί σημαίνει αυτό ? Σημαίνει ότι από σήμερα μπαίνουμε σε άλλη ρέγουλα. Swearια ρέγουλα. Άμα θα λέω "χορέψτε", θα χορεύετε. Άμα θα λέω "σκάστε", θα σκάτε. Ό,τι πει το Αφεντικό, κατάλαβες ?

    Λοιπόν, τέρμα το μοιρολόϊ. Άμα έχεις σεκλέτια, τράβα άκου Καζαντζίδη, να μερακλώσεις κιόλας. Πώς θα γίνει δηλαδή ? Μόνο όταν θες εσύ θα λέμε παπαριές ? Σήμερα σ' έπιασε το λογοτεχνικό σου ? -Τόσες μέρες που ήσουνα ? -Ε? Αλλά ξέρω. Επειδή σήκωνα εγώ κείμενα, έκοψες λάσπη. Και σήμερα επέστρεψες, να μας μαυρίσεις όλους. Βρε ούρτ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ... ανακαλώ! Ανακαλώ! μέγα βοϊβόδια!!! Lemmy και ξερό ψωμί!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ωχ, ξαναγύρισε ο κλαψιάρης.

    -ΧΑΡΑ η Λούκρη, εεεεεεεε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Σηκωσε κι εσυ ενα λογοτεχνικο,swear.Μπορεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μπήκαν ήδη. Μα δεν τα είδες ?
    Τσκ,τσκ,τσκ, να υπάγετε εις οφθαλμίατρον αγαπητέ, χεχε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γιατί ρε Λούκραινα, κι άμα σηκώσω δηλαδή, σάμπως ΕΣΥ θα το πάρεις χαμπάρι ότι σήκωσα ? Έτσι, για να ΄χουμε καλό αρώτηγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Και ελεγα βρε που ειναι ο mc,που ειναι ο mc;Ενταξει ηρεμησα τωρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ποιός είναι πάλι αυτός ο Χούλιο Ντολμάς ?
    Καινούργιος γκουρού μας προέκυψε πάλι ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μπάλμας. Προσοχή! Ούτε Ντολμάς ούτε Μπάμιας. Μπάλμας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Επί τη ευκαιρία. Ρε παιδιά, αυτή η Κλώσσερ, που γράφει τώρα στα Capitalblogs, είναι όντως κολλητή του Bluesman ?
    Για να υπολογίσω πόσο θα τηνε τσαλακώσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Βρε,με τη μια θα το δω αν σηκωσεις,σηκωσε εσυ και τι σε μελλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Λάθος πληκτρολόγηση του mc. Ντολμάς, ήθελε να γράψει...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Δε μου λες σύ ρε γκουρού, με τη Ζωζώ Νταλμάς έχεις καμμιά σχέση ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Nαι ναι δεν ξερουμε ποιος ειναι...Μην ναναι εκεινος,μην ναναι ετουτος...;Το nick μυριζει mc απο χιλια μετρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Πού να θυμάμαι πια... Με την Σαπουντζάκη ίσως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Η Λούκρη εννοεί αν ΤΗ σηκώσεις............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Δεν είναι ο Mc αυτός. Ο Mc κουτσοπίνει στο μπαρ.
    Μήπως είναι αυτός ο ύπουλος, ο Bluesman ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ρε δεν αφηνετε τα σαπια!Ο mc ειναι.Τιποτα κρυφο απο τον λαο!Μc, μια ειναι η προκληση για σενα αλλα δεν εχεις τολμησει να την απαντησεις.Να αφησεις τα εξωτικα φαντεζι nick και να βρεις ενα κοινο γυναικειο.Να υποδυθεις γυναικειο χαρακτηρα χωρις να σε καταλαβουν.Εδω σε θελω μαστορα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. http://www.youtube.com/watch?v=kNZEfZmxkik

    http://www.youtube.com/watch?v=5VgQNBXzrXM&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. http://www.youtube.com/watch?v=qq_a4i-lBFk&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=ced8o50G9kg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Τα λεω εγω αλλα ποιος με ακουει.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ο Λουντέμης άνοιγε την καρδιά του και ταυτόχρονα τις καρδιές των άλλων. Πώς τα λέω ο μπαγάσας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. about closer (… Δεν Με Λένε έτσι καλέ…), άμα βάλεις το μπλόγκι χωρίς σχόλια βλέπεις:
    1. μια φωτογραφική μηχανή
    2. μια γυναικεία πλάτη ξεφλουδισμένη
    3. μισό γυναικείο πρόσωπο …
    … συμπέρασμα ώσπου να δούμε κάνα στητό βυζέτο ή σφριγηλούς γλουτούς θα περάσει κάνα δίμηνο και λίγο έβαλα …

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Άκου Ντολμά, αν ήρθες να μαγαρίσεις το blog με Βιολάρηδες, σε πρόλαβε άλλος ή μάλλον άλλη, η Λούκραινα.

    Για πες τώρα, ποιός είσαι ?
    Βρε μπας κι είσαι ο ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ ? Ή μήπως ο ΝΟΝΟΣ που τον χάσαμε κι αυτόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Τις ανοιγε?Εδω μας λενε οτι ψυχοπλακωθηκαν,usound.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. πάντως, πακέτα με χαρτομάντηλα, τα άνοιγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ναι την είδα κι εγώ την ξεφλουδισμένη πλάτη της Κλώσσερ. Από τον ήλιο να το 'παθε ή μήπως δούλευε να βγάλει τίποτα παλιά λούστρα με το remover και κάηκε η ράχη της ? Ποιός ξέρει ? Λες να ξέρει κι αυτή από μαραγκοδουλειές ? Καλό αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. 3 μιτος ανοιξε τωρα(mc-Λουντεμης-και τωρα closer).Eνα ενα τα θεματα ρε παιδια....Λοιπον ο mc ειναι swear,καθοτι ο blues αποκλειεται να εβαζε 4(!)utubιες σε ενα λεπτο.Περι Λουντεμη με εκφραζει(οπως αλλωστε και επι ολων των θεματων η Λουκρη).Περι closer αναμενω σταση swear...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Βρε,μανια με τον Βιολαρη!Βρε,ο Δακης μ'αρεσει,οχι ο Βιολαρης.Και λιγος Βαβατσικος καλος ειναι.Αμαν μ'αυτο το βιολι του Βιολαρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Τελικά, Λούκραινα, για λογοτέχνη ψάχνεις ή για ανοιχτήρι/τιρμπουσόν ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Ρε συνέταιρε, τί θα γίνει μ' αυτή τη Λούκρη? Μέχρι κι εμένα ,του τέρατος υπομονής, μου τάχει κάνει τούμπανο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Πού να σε θυμάμαι ρε Ντολμά ? Ξέρεις πόσοι γκουρούδες πέρασαν από τότες ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. κι εμού!. Δεν μούκατσαν οι γενικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Συνέταιρε, δεν το ΄πιασες ? Είδε η Λούκρη ότι σε συγκινεί ο Σκάμπουρας και σου λέει "κάτσε να τη δω φιλολογικό σαλόνι, απόψε, να μη μου λένε ότι είμαι πάντα εκτός θέματος".

    Η πλάκα είναι ότι εξακολουθεί να είναι εκτός θέματος και δεν το ξέρει ακόμη.

    Χαρά στο κουράγιο σου πάντως, φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Μπάλμας είπαμε !

    Εποχές κι εκείνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. … καλή συνέχεια μάγκες … αναχωρώ προς βαράκια …

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Όπου νάναι θα εμφανιστεί κι αυτή η θεά η Νάντια να μας ενημερώσει γιατί δεν της εκατσε η Άλφα. Τελικά, αυτή πρέπει να είναι bisexual!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Ορίστε τώρα Λούκρη, έδιωξες ήδη τον Freeagle και είχα σοβαρή συζήτηση μαζί του. Τί κατάλαβες τώρα ? Και ποιός ξέρει πόσο άλλο κόσμο έχεις διώξει με τις κλάψες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Bρε αξεστοι,βρε καφροι,βρε παραδοπιστοι!Σηκωνετε θεμα για Λουντεμη.Η ΤΙΜΙΑ Λουκρη σχολιαζει πανω στο θεμα την ωρα που ο mc παρατεινει τις αποκριες και εμφανιζεται ως Julio Iglesias και εσεις βρε τα βαζετε με τη Λουκρη;;!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Βρήκα ποιός είναι ο Ντολμάς. Αυτός ο Ζάρα είναι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Ναι,ναι, η Νάντια είναι θεά, όντως. Και κάτι σκαμπάζει κι από Τ/Α, αλλά από κύματα και απο ΑΠΟΚΥΗΜΑΤΑ δεν έχει ιδέα. Κρίμα το κορίτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. δε μου κατσε , τι να κανουμε ? να το ριξω στην κλαψα αλα Λουντεμη?

    τι μερος του λογου ειναι ο καινουριος?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Η συζητηση ηταν οντως σοβαρη,δεν αντιλεγω.Καποιος πρεπει να τον παρηγορησει τον αετο,παντως,την πηρε ασχημα την απωλεια των σφριγηλων γλουτων και παει να πνιξει τον πονο του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Έχουμε σηκώσει ποτέ εμείς θέμα για τον Λουντέμη ? Τί λέει ο Πρωτ ρε συνέταιρε ?
    Ξύπνα Πρωτ, για τον Σκάμπουρα είναι το θέμα και τον Δακρυτζούκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ο "καινούργιος" Nantia πρέπει να είναι ο Blues.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. ναι, ε ?
    ετεροκλητα τα ασματα που εβαλε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Βρε ποιος Σκαμπουρας και και ποιος Δακρυτζουκος και ποιος τζουτζουκος;Η ΛΟΥΚΡΗ ειναι το ενα και μοναδικο θεμα μας.Και η προαιωνια προκαταληψη σας εναντι της.Η οποια θα παταχθει.
    (ο iglesias λακισε η ιδεα μου ειναι;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Άσε ρε Blues. Κάτσε να πεθάνω λιγάκι τη Nantia.

    http://www.youtube.com/watch?v=9f-cEM1l7Ks

    Παρακαλώ, να προσεχθεί ιδιαιτέρως το σόλο του Λουκαθερ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Όχι. Δουλεύει για την Άλφα. Παρεμπιπτόντως μιμείται και τον δημόσιο υπάλληλο........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Τότε γιατί λένε ότι θες να πας στην τράπεζα αττικής ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. xaxaxa! thanks , swear ! ειχα καιρο να το ακουσω .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Βlues σε καλω,ως συμμαχητη λουκρητικο,να διαψευσεις την αθλια φημολογια οτι εσυ κρυβεσαι πισω απο το φαιδρο nick julio κλπ κλπ.Τραβα μια διαψευση και αλε τα πραματα στη θεση τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Μπα, δεν μπορεί την Αττική. Της πέφτει μεγάλη.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Βεβαίως, στο βίντεο, πλήν της εξαιρετικής goldtop του Στηβ, παρατηρήσαμε (???) ακόμη ότι ο τραγουδιστής των Toto ήταν -τότε τουλάχιστον- πρασινορουφιάνος ολκής, φιγούρα βγαλμένη απευθείας από την Χ.Τρικούπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Καιρό είχε να τ' ακούσει! Φαντάσου πόσο καιρό έχει να το νοιώσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Ναι, ρε παιδί μου, δε γίνεται, ο Blues βάζει διαρκώς τα ίδια 5 τραγούδια. Αμάν πιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. απαξιω ακομα και να απαντησω πρωτ... god save lucri...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. λεμπεσης, βιολαρης .......ανακατευει και τραπεζες ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Eυγε blues!H λασπη που πεταξαν στον ανεμιστηρα οι πληρωμενοι κονδυλοφοροι του mc μενουν εκθετοι.
    Ο mc-iglesias λουφαζει τωρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. και the queen να εγραφες,το νοημα το ιδιο θα ηταν.Ειναι ταυτοπροσωπια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Πρωτ, εάν μόνο ΗΞΕΡΕΣ ποιός είναι ο Ντολμάς, θα ήσουν πιό προσεκτικός. Σεβασμό στους παλιούς γκουρούδες. Είναι οι απόμαχοι μιας άλλης ηρωϊκής εποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Κοιτα swear,εγω εχω την δικη μου λογικη.Καθε νεο nick λιγο εξωτικου τυπου ανηκει στον mc μεχρι αποδειξεως του εναντιου.Μην μου το χαλας τωρα.Προτιμω να ζω μεσα σε αυτην την πλανη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Πες μας ποσο μελανο σβερκο εχει,να βρουμε ποιος γκουρου ειναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Μεγαλειοτατη,μην ασχολειστε με αυτο το θεμα εσεις.Αλλοι εχουν επιφορτιστει με την επιλυση του μυστηριου.Η Υψηλοτης Σας θα προτεινα να ασχοληθει με θεματα αυστηρα πνευματικου ενδιαφεροντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Να το πει μόνος του. Πηγαίνετε σε παλιούς μίτους ΑΤΕΡΜ και θα τον τσεκάρετε. Μάρκα μεγάλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Ρε συνέταιρε, βάλε μιά εξίσωση να δεις πώς θα τσιμπήσει ο Ντολμάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Ρε μαλάκα Πρωτεσίλαε, κόψε κάτι, η άλλη θα το πιστέψει στο τέλος ότι είναι Υψηλοτάτη και θα μας κρατάει και τουπέ. Ρε γαμώτο, μυαλό δεν έχετε ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Η Λούκρη, με πνευματικού ενδιαφέροντος? Πνεύμα= αήρ, για τη Λούκρη. Κοινώς, φούσκες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Βαλε και κατι παραπανω απο Υψηλοτατη,βρε!Πρωτο μποϊ,οχι παιζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Ντολμά, λύσε μου αυτή την εξίσωση
    Εάν 1+1 = 2 και
    2 Χ 2 = 4
    ΤΟΤΕ
    πόσα κυβικά χώμα χρειάζεται ένας ανθρώπινος τάφος για να σκεπαστεί τελείως, μόλις το πατήσουν οι σκαφτιάδες για να κάτσει και ακριβώς τη στιγμή που πιάνει δουλειά ο μαρμαράς ?

    Εννοείται, με την κάσσα μέσα και γεμάτη. Για να μη λές ότι είχε παγίδα η εκφώνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Βρε μιαρε,βλασφημε,αγροικε!Ειναι και Υψηλοτατη και Μεγαλειοτατη και Αυτοκρατειρα και Πανιερη!Να το βαλεις καλα στο μυαλουδακι σου!Μηπως θελεις να παει μια βολτα στα θερινα της ανακτορα η Μεγαλειοτατη,να λειψει κανα δυο μερες,και να ξαναρχισεις την κλαψα,την κεκαλυμενη δηλαδη κλαψα ταχα να ρωτας αδιαφορα:"ρε σεις που ειναι η Λουκρη;", ενω απο μεσα σου καιγεσαι απο την αγωνια μηπως παρατεινει την απουσια της.
    Το χουμε γραψει βαθια μες στην καρδια μας:θελουμε Λουκρη και οχι βασιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Τί έγινε ρε παιδιά, γιατί κιτρινίσατε όλοι ?
    Του έβαλα πολύ δύσκολο του γκουρού ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. λοιπον, το πλεον φλεγον ζητημα ειναι η πολυαναμενομενη επιστροφη του σπαρτη, φοβερη αγωνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Πρωτ, όταν λείπει η Λούκρη και τύχει να ρωτήσω πού είναι, το κάνω μπας και κάποιος μου πεί "λείπει σε ταξίδι στην Αστράλια".

    Θέλω να τ' ακούω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Θα βγάλω και εγώ ένα νέο νικ, ως Μαρία Αντουανέτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Μπλουζ,η αγωνια σ'αφησε να φας αποψε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Γερο,αυτα δεν μας τα'χες πει!Αποκαλυψεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. Μην χάσεις εσύ Λούκρη, αμέσως μες στο θέμα είσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. μεγαλειοτατη δεν ειναι αστειο, το σπαρτονι θα εδινε αλλο αερα στα μπλογκς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. κεφαλαιο το μι blues.Mε σεβασμο Της απευθυνομαστε.Ξερεις εσυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Αποκαλύψεις ήθελες ε Λούκραινα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Βρε,καλως το το παιδι!Δεν μενει παρα να βρω κι εγω ενα ωραιο αντρικο νικ,να γινουμε πολλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Μπλουζ,κοφτο,γιατι σε βλεπω συγχωρεμενο.Χαχαχαχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Καληνυχτίζω και υπενθυμίζω πως το θέμα το παρέλαβα με 17 σχόλια περί ώραν δεκα και μισή. Έτσι, για να βάζουμε τα πράματα σε τάξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Γεροαντουανετα:με ε και τετοια δεν απευθυνομεθα στην her majesty the ultimate Queen.Αν δεν θες να νοιωσεις την δροσια της γκιλοτινας να απευθυνεσαι με τον προσηκοντα σεβασμο στην Μεγαλη Κυρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Το μυστήριο νικ με τη βοήθεια των δύο στοιχείων ΑΤΕΡΜ και 2007 οδηγεί στο λινκ http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=66208&pg=1&pid=66672&orderdir=asc#post_66672

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Η Αντουανετα με τους τετρακεφαλους,Γερο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Ετσι να σε χαρω!Θα μπουμε σε ταξη ολοι εδω μεσα.Και αφηστε τον ψευτοροβεσπιερο swear να φωναζει.Long live our Queen Lucri!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. αρα evie , ο swear το ηξερε , το καταλαβε ...
    αν ειναι ετσι, δικιο εχει, απ τους παλιους ειναι ο Julio .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Όχι her majesty the ultimate Queen, με τους τρικέφαλους και τους δικέφαλους, όχι στα πόδια, αλλά στα χέρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Εμ,τι Αντουανετα τοτε,μωρε?Ποπαϋ επρεπε να σε λεμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. το Ποπαυ ανηκει στον swear.
    αλλα τωρα που το σκεφτομαι, δεν του παει, λιγο γι αυτον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Εγώ ξέρω ότι οι γκουρούδες ξεφυτρώνουνε πλέον εδώ μέσα σαν τα μανιτάρια. Κανονίστε μέχρι αύριο να μας έχετε πει τα παλιά σας νικς, γκουρούδες. Ειδαλλως, θα σας αποκεφαλίζω έναν-έναν.
    Κατά τα λοιπά, καλή η παρέα σας, αλλά έχω και τις εμβριθείς μελέτες μου στη μέση, καθώς και τα άρθρα μου-φωτιά.

    Αύριο, μεθαύριο ΙΣΩΣ -αν με παρακαλέσετε αρκετά- να σηκώσω το νέο μου αριστούργημα :

    "ΝΕΚΡΟΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ"

    Σας εύχομαι να ξυπνήσετε όλοι αύριο το πρωϊ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Εγώ το "Ποπάϋ" το γράφω με διαλυτικά. Δεν το πρόσεξε ο "γκουρού".
    Τέλος πάντων, Αντουανέτα και Ποπάϋ είναι το ίδιο πρόσωπο. Αύριο θα ξέρω ποιό.

    Και πάλι καλό βράδυ και φρόνιμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Εμένα πάντως θα με ξυπνήσει η Όλιβ, δεν έχω πρόβλημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. κι εμενα το ξυπνητηρι κατα τις 7μιση, 8 παρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Η Όλιβ ξυπνά στις 6. Εμένα στις 7μιση να είμαι φρέσκος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Όχι Όλιβ μου εδώ είναι ο αγαπημένος σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Τι κανεις τετοια ωρα,βρε αχαϊρευτε?Αντε γρηγορα για υπνο,σηκωμο δεν θα εχεις το πρωι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Εμένα θα με σηκώσεις εσύ. Εσένα προκομμένη μου να δω πως θα σηκωθείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή