Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Τενδυ-μβόηδες

Eίπαμεν και ημείς, ως ανθρώποι, να έβγωμεν με τον συνέταιρον δι' έναν καφέν. Ούτως ειπείν, εγώ μεν καφέν, ο δε φίλτατος ουίσκιον σκωτικόν. Ωσαύτως, εγώ μεν παρήγγειλον Φρέδον Καπουτσίνον γλυκύν, ο δε συνέταιρος ουίσκιον Ζώννην Ουώκερον μέλανα, περιποιημένον, μετά μεζέδος ευτελούς.
Κατέφθασεν η παραγγελία εις την τράπεζαν ημών των ιδίων, μεθ' υδάτων δύο, επιπροσθέτως, παρ' ότι δεν ενθυμούμαι να παρήγγειλον ύδατα. Διψάσας, ως εικός, εκ του αλκοολούχου Ζώννου Ουωκέρου, ο συνέταιρος, ήπγιεν το ύδωρ του όλον, ξεδιψάσας αρχικώς, πλην αλλ΄όμως κατόπιν εβούλετο και επιπρόσθετον.
"Γαρσών !", εκραύγασα μεγαλοφώνως, εις επήκοον των θαμώνων απαξαπασών : "Ύδωρ περικαλώ!"
Η εμή παραγγελία εξετελέσθη παραύτως, υπό νεαράς, πλην ουχί απείρου γαρσώνος, ήτις μετήγαγεν και νέον ύδατον εις την ημετέραν τράπεζαν, εντός υπερμεγέθες κανάτης διαφανής. Ύδωρ δροσερόν, μετά κυβίσκων πάγου εντός της κανάτης, να πίνει η μήτηρ και εις τον παίς να μην δίδει.
Εγέμισον την εμήν πότηρ, εγέμισον και την του συνεταίρου πότηρ, υπερχειλίσας σχεδόν αμφοτέρας ταύτας και τας δύο.
Μεθ' ολίγον, ηκούσθη φωνή συνεταίρου, κραυγάζοντος ασκόπως προς την γαρσόναν : "Γαρσών ! Ύδωρ περικαλώ!"
Ενεά και άναυδος απέμεινεν η δυστυχής γαρσών, ορώσα το μεν τον συνέταιρον, το δε την κανάτην, την υπερπλήρην σχεδόν υδάτου, έχουσα βλέμμα αμήχανον και απορημένον, ταυτώ.
Εγώ δε, ενώπιον τοιαύτης εξοφθάλμου στραβομάρος, επέπληξα αυστηρώς μεν, πλην δικαίως, τον εμόν συνέταιρον :
"Ωρέ στραβούλιαξ, δεν οράς ολόκληρον κανάτην πλήρην έμπροσθεν εσού ?"
Θαμώνες τινές, νεαροί και κατά το μάλλον ή ήττον τενδυ-μβόηδες, παρετήρουν ημάς, εξ ώρας πολλής, μετά περιεργείας και απορώντες τα μάλα, το σημείον του σταυρού ποιούμενοι, μετ΄ευλαβείας αμφιβόλου και τας κεφαλάς σείοντες, μετά νοήματος.
Εις δε εξ' αυτών, ο θρασύτερος, εξέφρασε εις την αυτού ομήγυρην απορίαν τινά, μάλλον μεγαλοφώνως και λίαν αδιακρίτως :
"-Ρε μαλάκες, αυτοί οι δύο, οι πυροβολημένοι παραδίπλα, τί ζόρι τραβάνε με τα νερά ? Σαρδέλες φάγανε ?"

34 σχόλια:

  1. Πάει κι αυτός. Δε μου μένει παρά ν' αρχίσω ν' ανεβάζω τ.α. στα αρχαία Ελληνικά. Έτσι κι αλλιώς και τώρα ακαταλαβίστικα είναι.

    5*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα δεν θα έλεγον "Σαρδέλες φάγανε", καθότι δεν γνωρίζουν τας σαρδέλας, αντ' αυτού θα έλεγον "πατακούλουρο φάγανε;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ζω έναν εφιάλτη πλέον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. To πατοκούλουρον, σύνθετος λέξις εστί? Εκ του πάτου και του κουλουρίου? Κάποτις είχον ακούσει το εξής περιπαικτικόν εν δρομίσκω: "Τι πάτος! Ως κουλούριον φαγώσιμον!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα διατί ? Βούλομαι όπως διατηρήσω την ημετέραν γλώσσην ζωντανάν

    Υμείς τί ζόριον έλκετε ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απορώ ο άπορος πως δεν σας επήραν με τας λίθους ... ούτε στα ΚΑΠΗ δεν ομιλούν έτσι ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πατατοκούλουρο ήθελον να είπω! Βαρδόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βούλεσαι μεν, εμπορείς δε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χεχε, βλέπω ότι δέχομαι πλείστους προπηλακισμούς, παρ' ημών, αλλά και παρά Φρη-Ήγλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ουκ ήβουλον περίσσειον ύδωρ! Απλώς επεθύμουν να ξαναοράσω τον κώλον της γκαρσόνος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. γιουσαουνη,τον πηρες στον λαιμο σου τον ανθρωπο...χρειαζεστε αμφοτεροι να φερω εδω τον μπαρμπουτιερη(ντε σαντ) να σας μαθει ξανα την καθομιλουμενη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λαμπυριζούσης της σελήνης και σαλαγιζόντων των προβάτων κλέφται εισήλθον εις μανδρίον. Ειδοποιηθέντες τους επερικυκλώσαμεν. Αίφνης ,κι ενώ η επιδρομή εφαίνετο επιτυχής, οι κλέφται ανακράξαντες" κλάστε μας τ' αρχίδια" διέφυγον.
    Αναφορά προπολεμικού χωροφύλακος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πάντως,και το ποτόν ήτο καθαρόν αυτην καθαυτην την φοράν και γερόν βουρβουάρ αφηκεν ο συνεταιρος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ενώ αν επληρώνετο υφ' υμάς θα ήτο ισχνόν! Δεν χωρεί αμφιβολίαν περί τούτου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μάλλον παπούδια, ξαναοράσατε τον κώλον της δυστυχούς γαρσόνας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ε, όχι και δυστυχούς! Ως σουσουράς εσείετο με το βουρβουάρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μα πως θα το άφηκεν ο συναίτερος το γερόν βουρβουάρ αν δεν εσείετο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι και σπαγγοραμένος, πανάθεμά τον! Κάτιον του ήρεσεν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ασμένως ενεθυλάκωσε τον ημέτερον βουρβουάρ η γαρσών. Είκοσι σενδς της έδωκα, προς πόσιν και προς βρώσιν. Δια τούτο και ετσακίσθη να μας αντικαθιστά και το τασάκιον, αύθις αύ μας έβλεπεν να αποσβένωμεν την γοψ εντός αυτού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δεν ηνομίζων να του ήρεσεν η κόμιν της κεφαλής της!
    Κάτι άλλον σαφώς του ήρεσεν του σπάγγου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Προς τούτο και η αφαίμαξις των ευρών εκ της γαρσόνας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ούτως ειπείν , υποκλίνομαι! Εγώ, δια να τας ρίψω, αφήνω απείρως περισσότερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Προς τούτο το επαγγέλεσθαι οι νεάνιδες το επάγγελμαν της γαρσόνας, η αφαίμαξις των ευρώπουλων εκ των αφελών πελατών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ουδεμίαν γαρσόναν έρριψα, σαρδανάπαλε, μηδέ και εσκόπευον, άλλωστε.
    Προς πόσιν, υπέρ εμής υγείας και μακροζωϊας, κατέβαλον τον οβολόν μου, μεγαλοκάρδως και γενναιοψύχως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Βέβαια αν εσκόπευεν θα την στόχευεν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πολύ καλημέρα σας! Είδατε τι γίνεται αν δεν έχεις κάνει το εμβόλιο; Εγώ το έκανα εγκαίρως, ευτυχώς...

    Ψηφίζω "από ταραμά".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Εμπολιασθήκαμεν πλην όμως δεν ανοσοποιήθημεν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μήπως ήταν ληγμένο; Κυκλοφορούν και τέτοια στο εμπόριο, από ΘΡΑΣύτατους και αμετανόητους λάτρεις των "παλαιών καλών εποχών"...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ".....εις επηκοον των θαμωνων ΑΠΑΞΑΠΑΣΩΝ".
    Περι των νεαρων θαμωνων,οιτινες ηπορουν τα μαλα σειοντες τας κεφαλας αυτων,δυναμεθα οπως καταληξωμεν εις συμπερασμα περι ελαττωμενης ακοης αυτων,συνεπεια αραγε της ακροασεως μουσικης εις την διαπασων εντος των οικιων αυτων η εις τα ναϊτ κλαβ εις ατινα μεταβαινουν θαμα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τσκ, τσκ, οποία κατάντια. Και καλά οι παπατζήδες, αυτός ο μούργος ο ανιψιός θα το πληρώσει ακριβά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή