tag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post5347258325840899664..comments2023-08-03T12:00:36.360+03:00Comments on ΑΛΗ ΜΠΑΜΠΑ: Ο Μίτια ξαναχτυπάusoundhttp://www.blogger.com/profile/07077973218902134163noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-68791021215762418962009-08-16T22:25:41.387+03:002009-08-16T22:25:41.387+03:00Την πάτησε ο Καραγάτσης! Τα 'βαλε με γιατρό κα...Την πάτησε ο Καραγάτσης! Τα 'βαλε με γιατρό και μάλιστα νομάρχη τού ΕΑΜ!usoundhttps://www.blogger.com/profile/07077973218902134163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-16499149417498443462009-08-16T22:23:20.158+03:002009-08-16T22:23:20.158+03:00Αν δεν είναι λάθος ν’ αλλάζει κανείς και να μπερδε...Αν δεν είναι λάθος ν’ αλλάζει κανείς και να μπερδεύει ονόματα και κείμενα σαν του Εκκλησιαστή, του Ιώβ, του Δαβίδ, του Ιερεμία, και του Ιεζεκιήλ, ονόματα που δεν τα παίρνομε από τη Γραμματολογία των αγρίων παρά από μια φιλολογία και ποίηση, που με τ’ Αλεξαντρινά τα γράμματα και την ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοιντα και το Χριστιανισμό ύστερα, γένηκε σχεδόν δική μας, τότες δεν ξαίρω γιατί είναι λάθος θανάσιμο μονάχα, αν ένας λογοτέχνης βάλει άξαφνα στο στόμα του Αριστοφάνη τα λόγια του Φιάκα, ή στο στόμα του Αμλέτου, την ώρα που βλέπει το φάντασμα του πατέρα του, βάλει τα λόγια των προκομένων τούτων εξορκισμών. <br /><br /> Αλλά ο κ. Καραγάτσης φαίνεται πως είναι υπερβολικά αράθυμο παιδί και μολονότι πάτησε, όπως μαθαίνω, γιατί δεν τον γνωρίζω προσωπικά, τα τριάντα πέντε, ακόμα δεν μπόρεσε να τα καταλάβει αυτά τα πράματα. Τα διάφορα «lapsus mani» (lapsus manus, παρακαλώ. Το manus κάνει και στη γενική manus κι όχι mani, γιατί είναι της Α’ κι όχι της Β’ λατινικής κλίσης) κι όλες οι Βοτανολογικές και Φλωμπαίρειες γαλλικούρες δε σωτηρεύουν σε τέτοιες ώρες. «Μπορούσε όμως», λέει, «σαν ήθελε να πει πως γράφοντας εκκλησιαστή δεν εννοούσε το δικό μου», δηλαδή το Βιβλικό, γιατί εγώ δικό μου δεν έχω, «παρά τον εκκλησιαστικό συγγραφέα που ’γραψε τον ξορκισμό». Να λογική, να μάλαμα! Μπράβο! Και θα μπορούσε, λέει, «να δικαιολογηθεί μα δεν το κάνει γιατί βαριέται». Δόξα σοι ο Θεός, που βαριέται. Μα κι αν δε βαριότανε, ας το μάθει πως άμα ένας άνθρωπος διαβάζει εκκλησιαστή, εννοεί τον Εκκλησιαστή και κανέναν άλλον. Εννοεί το Βιβλικό αριστούργημα που αναφέραμε πριν, το βιβλίο της ματαιότητας με το αλησμόνητο και πασίγνωστο εκείνο τσάκισμα «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης». Κανέναν εκκλησιαστικό συγγραφέα και πολύ περισσότερο, συγγραφέα εξορκισμών, δεν τον είπεν ο διανοούμενος κόσμος κι η Ιστορία της Φιλολογίας εκκλησιαστή. Όσο τώρα για τα «κοντάκια» και την «Ταλμουδική» σοφία, δεν αξίζει ούτε λέξη να του πω. Γιατί δεν έχω όρεξη ν’ αρχίζω μαζί του από το άλφα. Τον αφίνω και στο αναμεταξύ ας καταγίνει στο Βοτανολογικό του διήγημα, αφού άλλο καταφύγιο δεν του απόμεινε κι ας μένει, αφού το προτιμά, όπως ο ίδιος το λέει και το παραδέχεται «ένας αμόρφωτος κι αγράμματος Καραγάτσης» κλπ.<br /><br /> <br /><br /> Με πολλή αγάπη<br /><br /> ΚΩΣΤΑΣ ΦΡΙΛΙΓΓΟΣ<br /><br /> <br /><br /> Αθήνα 17-12-39usoundhttps://www.blogger.com/profile/07077973218902134163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-1109603082991892712009-08-16T22:22:43.911+03:002009-08-16T22:22:43.911+03:00Αγαπητά «Νεοελλ. Γράμματα»
Άναψε κ...Αγαπητά «Νεοελλ. Γράμματα»<br /><br /> <br /><br /> Άναψε και κόρωσε βλέπω ο κ. Καραγάτσης στην απάντησή του για την ανακρίβεια, που του υπόδειξα, σχετικά με τον Εκκλησιαστή. Αν και μονάχα η περιφρόνηση θ’ άξιζε σε μια τέτοια ανάγωγη απάντηση, όμως είμαι υποχρεωμένος, χωρίς να κατέβω στο δικό του το επίπεδο και ν’ αναμετρηθώ μαζί του, να του τα πω τώρα λιγάκι, πιο ξεκάθαρα και πιο ανοιχτά. Για να καταλάβει, αφού δε μπόρεσε ως τώρα, πως η επέμβασή μου κι η παρατήρηση που του’ κανα δεν ήτανε ούτε για κανένα σπάνιο φυτό από κείνα που τόσο φιλάρεσκα αραδιάζει στη λατινική, ούτε για κανένα, βέβαια, κολεόπτερο. Παρά για όνομα και για κείμενο, προπάντων για κείμενο, και μνημείο λογοτεχνικό, πολύ σεβαστό και πασίγνωστο μέσα σ’ όλους τους σοβαρούς κύκλους της παγκόσμιας φιλολογίας. Κι ότι οι περίφημοι ξορκισμοί που παράθεσ’ εκείνος μέσα στο διήγημά του δεν είναι του Εκκλησιαστή, παρά είναι μια περικοπή γραμμένη αιώνες ύστερα από τη Βίβλο κι από τον Εκκλησιαστή, κι ολότελα άσχετη μ’ αυτόν, περικοπή, χωρίς καμιά λογοτεχνική αξία, η πιο κωμική κι η πιο χειρότερη που θα μπορούσε να ξεγελάσει και τον πιο ανίδεο, αλλά προσεχτικό, λογοτέχνη, ώστε να τον κάνει να την κολλήσει πλάι στ’ όνομα του Εκκλησιαστή και να μολύνει έτσι και να διασύρει το ποιητικώτερο βιβλίο μιας πολύ μεγάλης και αξιοπρόσεχτης φιλολογίας. Αυτό είναι το θέμα μας κι αυτού απόβλεπε η παρατήρησή μου. Κι αντίς σα λογοτέχνης με την πιο στοιχειώδη μόρφωση κι ανατροφή να κάνει μιαν εύσχημη υποχώρηση, βγήκε χωρίς συναίσθηση να ειρωνευτεί με την παθολογικά εγωιστική κι υπερβολικά μικρομέγαλη απάντησή του. Κι όσο δεν ήτανε θανάσιμο επιτέλους το λάθος του, όπως και δεν το χαρακτηρίσαμε ποτές τέτοιο, την ώρα που τα λάθη είναι για τον άνθρωπο, τόσο ήταν αχαραχτήριστος ο τρόπος που διάλεξε για να δικαιολογηθεί. <br /><br /> Για «ψύλλου πήδημα», λοιπόν, δεν ήταν διόλου, όπως λέει, η επέμβασή μου παρά ήταν, το ξανατονίζω, για βιβλίο που έχει πάρει τη σφραγίδα της αιώνιας ακμής κι επικαιρότητας που οι καιροί κι οι χρόνοι κι οι διάνοιες κι οι καρδιές μας και που το χάρηκαν δεν είχαν ανάγκη από τις δικές μας αμφίβολες γνώσεις και από τα μικρόχαρα γούστα μας. Από την ώρα που ένας λογοτέχνης βγαίνει επίσημα και μπερδεύει κείμενα κι ονόματα και θέματα που θίγει κι εξετάζει μέσα στο έργο του, από την ώρα εκείνη, ο λογοτέχνης αυτός είναι υπεύθυνος και στη λογοτεχνία και στο αναγνωστικό του κοινό, αν το σέβεται και δεν υποτιμά την αντίληψή του. Κι είτε το λάθος γίνεται σε κείμενα σημερινά, είτε σε κείμενα και ονόματα του κλασσικού κύκλου, ή σε κείμενα του Βιβλικού που έχουν ειδικό περιεχόμενο και αποστολή, κείμενα εκκλησιαστικά και λειτουργικά ή και τροπάρια και κοντάκια, κι απολυτίκια ακόμα, αυτό δεν έχει καμμιά ουσιαστική σημασία, ούτε μπορεί, για το λογοτέχνη που έχει σοβαρή συναίσθηση της αποστολής του, ν’ αποτελέσει πρόφαση και δικαιολογία. Μονάχα μια περιορισμένη και μικρή διανόηση μπορεί να ξεπέσει σ’ αυτό. Γιατί μέσα σ’ όλ’ αυτά έχει σελίδες και κείμενα που όποιο κι αν είναι το θέμα τους και η αποστολή τους, στέκουν απάνου απ’ όλες τις εποχές κι απάνου απ’ όλες τις Γραμματολογίες. Όλ’ αυτά είναι να κάνουν το νέο διηγηματογράφο ν’ αναγνωρίσει ειλικρινά και να ομολογήσει το λάθος του και να το διορθώσει, χωρίς εξυπνάδες και υπεκφυγές, όχι πια για μένα, παρά για τη λογοτεχνία και τα γράμματα που δουλεύει και υπηρετεί και να μη δίνει αφορμή να πιστεύεται πως σ’ εμάς μονάχα η λογοτεχνία είναι μια ασύδοτη κι ανεξέλεγχτη δουλειά και μια ξέφραγη μάντρα, όπου κανείς μπαίνει χωρίς να’ χει δώσει σε κανέναν λογαριασμό κι αλωνίζει κατά το κέφι του. Το ταλέντο και το πιο πηγαίο ακόμα έχει υποχρεώσεις αφάνταστες σήμερα και μοναχό του πια δεν μπορεί όλα να τα σηκώσει. Ο κόσμος γέμισε και βάρυνε. Και πρέπει κανείς να σφίξει καλά τα κότσια του, για να τα σηκώσει όλα του κόσμου στο ταλέντο του απάνου.usoundhttps://www.blogger.com/profile/07077973218902134163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-63347466128247067332009-08-16T22:17:27.461+03:002009-08-16T22:17:27.461+03:00Καλός κι ο Φριλίγγος. Τον περιποιήθηκε.......Καλός κι ο Φριλίγγος. Τον περιποιήθηκε.......usoundhttps://www.blogger.com/profile/07077973218902134163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-88426557524856673562009-08-16T21:41:09.988+03:002009-08-16T21:41:09.988+03:00Με το γάντι! Κεντούσε ο άνθρωπος! Ο Φριλίγγος το κ...Με το γάντι! Κεντούσε ο άνθρωπος! Ο Φριλίγγος το κατάλαβε;Evie Kounaviehttps://www.blogger.com/profile/08374665402324198824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-28704962277909365902009-08-16T19:25:13.455+03:002009-08-16T19:25:13.455+03:00Με δυο λόγια η ιστορία έχει ως εξής: ο Μ. Καραγάτσ...Με δυο λόγια η ιστορία έχει ως εξής: ο Μ. Καραγάτσης δημοσιεύει στο περιοδικό ένα διήγημα στο οποίο περιλαμβάνει κι έναν εξορκισμό. Από παραδρομή, αποδίδει το κείμενο του εξορκισμού στον «εκκλησιαστή». Ο Κώστας Φριλίγγος, εβραϊστής δεινός, που κατά σύμπτωση πριν από λίγους μήνες είχε παρουσιάσει από το ίδιο περιοδικό μια μετάφραση του βιβλικού Εκκλησιαστή, επισημαίνει την αβλεψία. Ο Καραγάτσης αντιδρά με ειρωνική επίθεση στον Φριλίγγο.<br />"Φίλε κ. Διευθυντά,<br /><br /> <br /><br />«Διάβασα μ’ εξαιρετική προσοχή, ή καλύτερα μελέτησα από πολλές πλευρές το γράμμα του κ. Φριλίγγου. Θα μπορούσα να δικαιολογηθώ, ότι, γράφοντας «εκκλησιαστή» δεν εννοούσα τον εκκλησιαστή του κ. Φριλίγγου, μα τον εκκλησιαστικό συγγραφέα που έγραψε τον ξορκισμό. Lapsus mani ή κιόλας lapsus memoriae... Τίποτα το σοβαρό, λαθάκι τυπικό, μικρό, που κατανοήθηκε από τους με αντίληψη ανθρώπους, και πέρασε απαρατήρητο. Τέτοιαν αξίωση δεν έχω, βέβαια, από τον κ. Φριλίγγο.<br /><br />Θα μπορούσα, όπως είπα, να δικαιολογηθώ. Μα δεν το κάνω. Γιατί βαριέμαι. Γιατί είναι ανιαρό να παριστάνω τον κατηγορούμενο για ψύλλου πήδημα μπροστά σε αυτόκλητους και μη σοβαρούς εισαγγελείς. Παραδέχουμαι λοιπόν, ότι ο «εκκλησιαστής» μου είναι μαργαρίτης, δείγμα αμορφωσιάς κι αγραμματοσύνης μου. Έτσι, ο λίαν περί τα κοντάκια μορφωμένος κ. Φριλίγγος, θα έχει την ικανοποίηση πως μ’ εξευτέλισε.<br /><br />Οπωσδήποτε ευχαριστώ θερμότατα τον κ. Φριλίγγο γιατί με την ανεκδιήγητα σχολαστική παρέμβασή του μου ’δωσε θέμα για ένα διηγηματάκι. <br /><br />Θα πάρω για κύριο πρόσωπο ένα βοτανολόγο, πολύ καλά μορφωμένο στον κλάδο τον, άνθρωπο όμως με περιορισμένη διανοητικότητα και στενή αντίληψη, που θαρρεί πως όλος ο κόσμος κλείνεται μέσα στα gnetales, τα cycadales, τα pandales, τα umbelliflorae, τα curcubitales κι άλλα παρόμοια κολοκυνθικά φυτά της συνομοταξίας του. Το μεγάλο έργο της ζωής του ήταν μια μελέτη «περί της οικογενείας των χεδροπών», βραβευμένη από την Εταιρία Φυσικών Επιστημών Κυνουρίας.<br /><br />Μια μέρα έτυχε να διαβάσει σε κάποιο περιοδικό ένα διήγημα γνωστού πεζογράφου, για τον οποίο του είχαν πει καλά λόγια. Όταν έξαφνα τον πιάνει ιερό μένος. Κι είχε δίκιο ο άνθρωπος!… Ακούστε τι τρομακτικές ανακρίβειες έγραφε ο «γνωστός» πεζογράφος: Τα υγρά λιβάδια του κάμπου ήταν γεμάτα τριφύλλι με μεγάλο ανθό». Επιστημονικός πυρετός πιάνει τον βοτανολόγο. Κάθεται, λοιπόν και γράφει μακροσκελές γράμμα στο περιοδικό και εξηγεί πως το «τριφύλλιον» (trifolium) όπερ έχει ευμέγεθες άνθος είναι του είδους των λειμωνίων (ενός εκ των 290 ειδών τριφυλλίου) όπερ, όμως, μολονότι λειμώνιον ονομάζεται, φύεται μόνον εις ορεινάς περιοχάς και τόπους ξηρούς και ουχί εις πεδινάς υγράς εκτάσεις, ως γράφει ο αδαής περί την φυτολογίαν διηγηματογράφος...». <br /><br />Ταχυδρομεί το γράμμα και περιμένει με ανυπομονησία το ερχόμενο Σάββατο ν’ αγοράσει το φύλλο του περιοδικού. Φτάνει η ποθητή μέρα και τι χαρά, το γράμμα του δημοσιεύτηκε στην τρίτη σελίδα! <br /><br />Ακτινοβόλος από ευδαιμονία κραδαίνοντας το φύλλο του περιοδικού, ορμάει στο καφενείο όπου τον περιμένει η παρέα της πρέφας, ανήσυχη για την αργοπορία του. Αυτός, κάθεται στην τιμητική θέση κι εξηγεί στους φίλους του «πώς έβαλε εις την θέσιν του ένα αγράμματον λογοτέχνην, στηλιτεύσας αυτόν δημόσια». Κι οι απλοϊκοί θαμώνες τού καφενέ κουνάν με οικτιρμό τα κεφάλια τους επιδοκιμάζοντας και θαυμάζοντας τα λόγια και τις γνώσεις του βοτανολόγου. Όσο γι’ αυτόν, θριαμβεύει γεμάτος ευδαιμονία, γιατί θαρρεί πως έκανε κάτι πολύ-πολύ σπουδαίο! <br /><br />Μόλις τελειώσω το παραπάνω διήγημα, που θα το αφιερώσω στον κ. Φριλίγγο, δεν θα παραλείψω να σας το στείλω. Κι ελπίζω πως θα μου κάνετε την τιμή να το δημοσιεύσετε. Θα μου πείτε πως το θέμα το εξάντλησε ο Φλωμπέρ στο Bouvard et Pécuchet, στο αριστουργηματικό αυτό αρχείο της «ανθρώπινης ανοησίας εν τη γνώσει». Οπωσδήποτε προτιμώ που είμαι αγράμματος Καραγάτσης κι όχι φωστήρας περί την ταλμουδική Φριλίγγος».<br /><br />Με φιλικούς χαιρετισμούς<br /><br />Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ<br />ου χαχα! Χειρότερος κι από μένα ήταν ο τύπος!usoundhttps://www.blogger.com/profile/07077973218902134163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-8999999746650970752009-08-16T16:20:54.978+03:002009-08-16T16:20:54.978+03:00Αν έχεις κάτι σχετικό με το λεξιλόγιο που χρησιμοπ...Αν έχεις κάτι σχετικό με το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούσε στα μπινελίκια, κατάθεσέ το, θα έχει πολύ ενδιαφέρον, πιστεύω.Evie Kounaviehttps://www.blogger.com/profile/08374665402324198824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-49774036481573152862009-08-16T13:56:12.548+03:002009-08-16T13:56:12.548+03:00Έγινες Καραγατσική! Βρήκα κάτι καλό. Φιλολογική κό...Έγινες Καραγατσική! Βρήκα κάτι καλό. Φιλολογική κόντρα τού Καραγάτση. Καλά, ο τύπος έριχνε κάτι μπινελίκια!usoundhttps://www.blogger.com/profile/07077973218902134163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5284936045791481781.post-36959917480236006492009-08-16T12:18:06.936+03:002009-08-16T12:18:06.936+03:00Πόσοι σαν τον Παναγιωτάκη μένουν αποδιωγμένοι από ...Πόσοι σαν τον Παναγιωτάκη μένουν αποδιωγμένοι από τον κοινωνικό περίγυρο! Κι είναι όλοι τους άνθρωποι με καλή κι αγαθή καρδιά που ίσως να μην έχει θέση στον κόσμο των πονηρεμένων. <br /><br />Για άλλη μία φορά, απολαυστικότατος ο Μίτια!Evie Kounaviehttps://www.blogger.com/profile/08374665402324198824noreply@blogger.com